هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان خودکار آمدی و برون گرایی دانش آموزان زبان انگلیسی بر روی مهارت نوشتاری میباشد. برای اجرای این پژوهش 114 از دانشجویان ترم دوم و سوم مترجمی و ادبیات زبان انگلیسی دانشگاه آزاد تهران مرکز با محدوده سنی 20-45 به صورت تصادفی انتخاب شدند. یک بسته شامل دو پرسشنامه خودکارآمدی و برون گرایی به علاوه قسمت دوم و سوم آزمون ((pet writing به شرکت کنندگان داده شده است. برای محاسبه این رابطه از فرمول sperman non-parametric استفاده شده است. نتایج تحلیل داده ها نشان داده که هیچ رابطه ای معناداری میان خودکار آمدی و برون گرایی دانش آموزان زبان انگلیسی بر روی مهارت نوشتاری وجود ندارد.