در طول دھھ ھای گذشتھ، تمایل دانش آموزان ایرانی برای دستیابی بھ تحصیل در سطح آموزش عالی افزایش یافتھ است و بھ ھمین دلیل پذیرش در دانشگاه ھا بسیار رقابتی و دشوار شده است. پذیرش در دانشگاه بر مبنای نتایج آزمون ورودی ملی (کنکور) است. بنابراین، برای کسب درجات عالی برخی از دانش آموزان در دانشگاه دولتی، و برخی دیگر در دانشگاه ھای دیگری کھ این روزھا بسیار متداول شده اند پذیرفتھ می شوند. یکی از این دانشگاه ھا، پیام نور است کھ بھ عنوان دانشگاه از راه دور یا آموزش باز و از دور شناختھ می شود. یکی از اھداف اولیھ ی (pnu) یادگیری زبان، برقرار کردن ارتباط و توانایی صحبت کردن موثر است. از آنجایی کھ تصور می شود کھ فراگیران ھدف این تحقیق بررسی این مسئلھ ،(charp, 1994; wenden, مستقل در تحصیلات خود موفق تر ھستند ( 1991 است کھ آیا فراگیران دانشگاه دولتی و پیام نور بعد از گذراندن دروس مرتبط بھ مھارت صحبت کردن دارای توانایی متفاوتی در توانش ارتباطی و استقلال ھستند یا نھ.