اهداف این تحقیق آموزش رنگ به کودکان با رویکرد روانشناسانه است چرا که کودکان با دنیای رنگ و تصاویر رنگی ارتباط برقرار می کنند. از آنجا که این موضوع در تمامی کودکان در هر جای جهان وجود دارد، در نتیجه ریشه آن به زوایای روانشناختی کودک باز می گردد. آنها آنچه را که به لفظ نمی توانند بیان کنند، در نقاشی های شان نمود پیدا می کند و در این میان گرافیک می تواند نقش موثری داشته باشد زیرا گرافیک ایجاد ارتباط بصری می کند و کودک همیشه جذب فرم و تصاویر می شود. در این پژوهش ابتدا به مطالعه جوانب مختلف عنصر رنگ پرداخته تا از این منظر خصوصیات و قابلیت هایی را که رنگ می تواند برای کودکان به ارمغان آورد، شناسایی شود. در بخشی دیگر نقاشی به عنوان یک مدیا مورد بررسی قرار گرفته و چگونگی بیان درونیات کودک از طریق نقاشی مطرح شده است و در نهایت امر آموزش و روش های آموزشی و همچنین تأثیرشان در یادگیری موضوعات مختلف برای کودکان مورد مطالعه قرار گرفته است. طبق نتیجه حاصله از این پژوهش، تشویق و آموزش کودک در شناخت عناصر مختلف باعث می شود وی بتواند استفاده صحیحی از عناصر و ابزارهای مختلف در جهت بیان مقصود مورد نظرش داشته باشد و این امر مستلزم بکارگیری روش کارآمد و موثر در این حوزه می باشد. با توجه به اهمیت و جایگاه رنگ در گرافیک، می توان از طریق طراحی عناصر آشنا برای کودکان و همچنین طرح یک بازی با آن عناصر، کودک را درگیر موضوع مورد نظر کرده و در حین بازی و دخالت مستقیم کودک در فرایند آموزش، مفاهیم مختلفی را در ذهن او ایجاد و ماندگار نمود.