نام پژوهشگر: فریدون ناهیدی آذر
یونس کریم پور حائیدی فریدون ناهیدی آذر
زندگی بشر از زمانهای قدیم با طبیعت اطراف ارتباط تنگاتنگ و متقابلی داشته است، فطرت انسانها گرایش ذاتی به طبیعت دارد. امروزه پیامدهایی نظیر آلودگی روزافزون هوا و محیط زیست، کاهش منابع طبیعی و بحران انرژی که ناشی از زندگی در دنیای صنعتی امروز می باشد، باعث گردیده تا حفظ و پاسداری از منابع طبیعی به یکی از مهمترین دغدغه های انسان عصر حاضر تبدیل گردد. معماری پایدار برای رسیدن به این هدف از طریق افزایش کارآیی ساختمان، صرفه جویی در مصرف انرژی، گام برداشتن درجهت استفاده از انرژی های نو و بطورکلی هم سو شدن با طبیعت، نقش مهمی ایفا می کند. در این بین نگرش به رویکردهای معماری پایدار در بین متخصصان معماری مراکز آبدرمانی از جایگاه ویژه ایی برخوردار است و با اینکه اصول اصلی آن در طراحی مراکز آبدرمانی همگام با اصول کلی معماری پایدار است ولی علل دیگری در گرایش به طراحی مجتمع های آبدرمانی وجود دارد که مورد بررسی قرارخواهد گرفت.در این میان شهرستان سرعین به عنوان یکی از شهرهای توریستی ایران می باشد که سالانه پذیرای میهمانان بسیاری از نقاط مختلف ایران و حتی کشورهای دیگر می باشد. در این شهرستان آبهای درمانی متعددی در جای جای آن ساخته شده است و هم اکنون مورد استفاده قرار می گیرند. این تحقیق ابتدا به بررسی ابعاد معماری پایدار و اصول اساسی آن و سپس جایگاه آن در توسعه پایدار می پردازد. هدف اصلی تحقیق معرفی این رویکرد جدید در طراحی مراکز آبدرمانی است زیرا به صرف رعایت اولیه اصول معماری پایدار، نمی توان یک مجتمع آبدرمانی و یا هر بنایی را معماری پایدار نامید. در این رساله سعی خواهیم کرد که به اصول طراحی پایدار در معماری برسیم و مجتمع آب درمانی مطنبق با این اصول طراحی نماییم.
رعنا فصیحی فریدون ناهیدی آذر
رساله حاضر با زمینه تحقیق در حیطه نیازهای معنوی، اجتماعی، فرهنگی و گردشگری شهرستان تالش با تاکید بر قدمت تاریخی و فرهنگی منطقه و معرفی فرهنگ و تمدن تالش به انجام رسیده است. در راستای حل مسائل فرهنگی و احیاء هویت تاریخی فرهنگی، این تحقیق کاربرد فن آوری های تکنولوژیک هزاره ی سوم و لحاظ نمودن آن در طراحی بنای موزه باستان شناسی را، راهکار ایجاد بنایی نمادین دانسته است و هدف خود را بر مبنای اعمال تکنولوژی پایداری در بنای موزه برای رونق منطقه، احیای هویت فرهنگی، آموزش استعدادها، آموزش توسعه پایدار و جنبه های سودمند تکنولوژی در منطقه شکل داده است. رساله حاضر برای دست یابی به راهکار مناسب تحقیق، از روش مطالعه کتابخانه ای، میدانی و اخذ تصاویر از محدوده مورد مطالعه، به توضیخ پتانسیل بالقوه طرح پیشنهادی و اجرای راهکارهای آن در جهت رفع مشکلات منطقه و توجیه اقتصادی طرح موزه پرداخته است. مطالعه به عمل آمده نشان داد توجه به تاریخ، فرهنگ و تمدن منطقه که برآمده از بطن جامعه می باشد در طراحی موزه و نیز کاربرد فن آوری تکنولوژی های هزاره سوم، راهبرد مناسبی برای دست یابی به اهداف تحقیق است. در این راستا کاربرد تکنولوژی نانو به همراه معماری سبز که به عبارتی نانو معماری سبز نامیده می شود، ضروری به نظر می رسد. مصالح نانو همچون؛ نانو لوله کربن، پنجره های رنگی الکترونیکی با قابلیت تغییر رنگ، نماهای خود تمیز کننده با قابلیت جذب آلودگی محیط، سیستم های مکانیکی و روشنایی که به میزان زیادی از هدر رفتن انرژی می کاهند، صفحات نانو، نانو بتن ها و مصالح دیگری که در کنار راهکارهای معماری سبز، سازه پایدارتری را به وجود می آورند؛ و نیز استفاده از برخی فن آوری های دیجیتال که به کار گیری آن ها در نمایش آثار موزه، امکان مشارکت ناظر را در نمایش اثر می دهد بر اشتیاق بازدید کنندگان می افزاید؛ جملگی از یافته های این رساله می باشند که توان طرح بنای موزه باستان شناسی را به صورت منعطف و پویا داده است. بهره گیری از فن آوری های دیجیتال نمایش اثر و فن آوری نانو معماری سبز برای طراحی موزه باستان شناسی، آن را به بنایی منعطف و سازگار با محیط تبدیل می کند، چرا که مصالح و صفحات نانو امکان ذخیره انرژی و بهره بردن از آن برای کاربردهای مختلف الکتریسیته در بنا را داده و می تواند از جنبه های مختلف در جهت جذب مخاطب، افزایش آمار گردشگران، آموزش و معرفی و احیاء فرهنگ منطقه، ترویج استفاده از تکنولوژی پایداری با نمایش جنبه های سودمند آن، از جنبه اقتصادی، اشتغال زایی و آموزش احترام به طبیعت و اکوسیستم بسیار موثر باشد.