سیستم مدیریت یادگیری" (lms)، نوعی سیستم مبتنی بر شبکه است که ضمن فرآهم آوری یک محیط یادگیری مجازی، با بهره گیری از ابزارهای یادگیری طراحی شده به ارتقای ساختار دانش و مدل ذهنی پرداخته و در عصر تولید/خدمات لحظه ای که مدیران آموزشی سازمان ها ناگزیر به انتقال سریع و موثر دانش و مهارت به کارکنان خود هستند، عنصری اساسی در جهت کسب موفقیت سازمان ها به حساب می آید. در تحقیق حاضر از یک مدل ترکیبی جهت ارزیابی تأثیر عوامل فردی، اجتماعی و سیستمی بر به کارگیری سیستم مدیریت یادگیری توسط کارمندان شرکت های بیمه استفاده شده است. در این تحقیق که در شرکت های بیمه مرکزی ایران و بیمه سامان انجام پذیرفت، با استفاده از روش تحقیق توصیفی-پیمایشی نمونه هایی متشکل از 186 نفر از کاربران سیستم مدیریت یادگیری در شرکت بیمه مرکزی و 214 نفر از کاربران این سیستم در شرکت بیمه سامان انتخاب شده و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به بررسی عوامل موثر بر به کارگیری سیستم مدیریت یادگیری در این دو شرکت پرداخته شد. یافته های این تحقیق نشان داد که عوامل فردی، اجتماعی و سیستمی بر به کارگیری سیستم مدیریت یادگیری در بیمه سامان تأثیر گذار بوده و از میان عوامل یاد شده، تنها عوامل فردی و سیستمی بر به کارگیری این سیستم در بیمه مرکزی تأثیر گذار می باشند. همچنین، نتایج تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن بود که مولفه های ادراک کاربر از سهولت استفاده از سیستم، درک وی از سودمندی آن، هنجارهای ذهنی، کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات و نیز کیفیت خدمات، بر به کارگیری این سیستم در هر دو شرکت بیمه مرکزی و سامان تأثیرگذار بوده، و تنها مولفه تبلیغات دهان به دهان بر به کارگیری این سیستم در هردو شرکت بی تأثیر بود. کلمات کلیدی: سیستم مدیریت یادگیری (lms)، عوامل فردی، عوامل اجتماعی، عوامل سیستمی