التفات عبارتست از تغییر اسلوب و خطاب در کلام که این تغییر اسلوب نوعی تازگی و طراوت در متن ایجاد کرده و باعث برانگیختن نشاط و وجد و قوه خیال سامع می گردد. علمای بلاغت این فن را در ذیل مبحث (بیرون آوردن کلام از مقتضای ظاهر) ذکر کرده و گفته اند التفات عبارتست از: (بیان معنی به یکی از صورتهای سه گانه تکلم، خطاب و غیبت پس از بیان آن، به یکی دیگر از آن صور سه گانه، به گونه ای که بیان دوم برخلاف مقتضای ظاهر و انتظار مخاطب باشد. این اسلوب بلاغی در نزد علمای بلاغت قدیم با اصطلاحات متعددی آمیخته شده و محصور به ضمایر شش گانه بوده و حق معنایی و دلالی آن رعایت نشده است تا اینکه ابن اثیر دایره دلالی آن را گسترش داد و انواع آن را فزونی داد. و سایر علمای بلاغت بعد از وی هم، چنین شیوه ای را ادامه دادند. اما التفات در بلاغت جدید و معاصر دایره اش بسیار گسترش یافته و بانی آن حسن طبل رئیس دپارتمان عربی دانشگاه مدینه منوره می باشد که آن را درکتاب {اسلوب الالتفات فی البلاغه القرآنیه} شامل شش شاخص: ضمایر، صیغه ها، ساختار نحوی، ادوات، واژگان و عدد آورده است، و برای هریک به صورت اجمالی مثالهایی از قرآن کریم آورده است که این تحقیق نیز براساس این نظریه، التفات را در سوره های مکی مورد بررسی قرار داده است. روش پژوهش توصیفی– تحلیلی است، بدین ترتیب که پژوهشگر با توجه به بلاغت معاصر و جدید این مواضع را در سوره ها مورد بحث قرار داده تا تفاوت بلاغت جدید و قدیم در مورد التفات و تعریف و اطلاق آن در قرآن کریم مورد بحث و کشف قرار داده شود. در نهایت با بررسی داده ها مشخص شد که از میان شش نوع التفات مستعمل در قرآن کریم، ضمایر محور اصلی التفات در سوره ها می باشد و از آنجایی که هر التفاتی دارای هدفی بلاغی و توجیهی جمالی است؛ این نوع از التفات دارای بیشترین اغراض و اهداف در سورمکی بود. اغراضی از قبیل: تفخیم، تحقیر، تعظیم، تهدید، بشارت، ترغیب، و تفهیم معنا.

در این پژوهش محقق با مطرح ساختن موضوع:«بررسی روش های تربیت دینی و اخلاقی فرزندان از دیدگاه پیامبر اسلام6» و با استفاده از روش تحقیق توصیفی،تحلیلی از نوع مطالعه ی کتابخانه ای،با جامعه تحلیلی شامل تمام منابع مربوط به موضوع پژوهش و نمونه تحلیلی که محقق به لحاظ بضاعت علمی و نیز موقعیتی به آن دسترسی داشته و بیشترین استفاده را دراین پژوهش از آنها داشته به تبیین سوالات پژوهش و تجزیه و تحلیل آنها پرداخته،بدین صورت که بعد از مرور مطالعاتی و بررسی مبانی نظری و پیشینه پژوهش و بر اساس تحلیل و تبیین داده های پژوهش،به ارائه پاسخی مناسب برای سوال های پژوهش اقدام نموده،ازجمله به بررسی اهداف،معانی و ویژگی های تربیت دینی و اخلاقی پرداخته و هر یک را بر اساس اصول پژوهشی دسته بندی کرده سپس با توجه به توصیف و تحلیل موضوع به استخراج اصول عمومی تربیت دینی و اخلاقی شامل: اصل کرامت و شرافت انسان،مساوات و برادری،اختیار و آزادی،توجه به ابعاد وجودی انسان،تفاوت های فردی،فطری بودن مفاهیم،سهولت،تدریج،صداقت و راستگویی،مداومت و محافظت،آگاهی بخشی و خلاقیت،اعتدال و میانه روی و اصل تعقّل پرداخته است. در ادامه فصل4 یافته های تحقیق در خصوص تربیت فرزندان به تجزیه و تحلیل و بررسی مباحث :محبت ذاتی فرزندان،محبت پیامبر ص به فرزندان،عدالت بین فرزندان،عوامل موثر در تربیت فرزند و...پرداخته و در ادامه به 5 روش عمومی تربیت فرزندان اشاره داشته است:1.راستی و صداقت2.تشویق و تحسین3.زدودن زمینه های تخلف4.پرهیز از عیب جویی5.پرهیز از تنبیه بدنی. در بخش دیگری از فصل یافته ها به تجزیه و تحلیل بحث تربیت اخلاقی پرداخته و روش های تربیت اخلاقی را به 5 دسته تقسیم نموده: 1.روش های زمینه ساز2. روشهای پرورش آگاهی و بصیرت اخلاقی3. روشهای پرورش تفکر اخلاقی4. روشهای پرورش گرایشها و عادتهای مطلوب اخلاقی5. روشهای اصلاح گرایشهای و عادتهای نامطلوب در بحث تربیت دینی نیز موارد ذیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته: معانی دین و تربیت دینی، الگوی کلی تربیت دینی،ویژگی های تربیت دینی، اصول تربیت دینی،رویکردهای تربیت دینی، راه کارهای عملی و سازنده برای نیل به تربیت دینی،ساختار دین اسلام، تربیت اعتقادی تربیت عبادی و در بخش پایانی یافته ها به روش های تربیت دینی پرداخته است:1.روش الگویی2.روش محبت3.روش تکریم شخصیت4. روش موعظه و نصیحت5. روش ترغیب و ترهیب پرداخته است. ودر فصل پنجم به تجزیه و تحلیل سوال های پژوهشی و جواب آنها پرداخته است:1.روش تربیت فرزندان؟ 2.روش تربیت اخلاقی؟ 3.روش تربیت دینی؟ نتیجه گیری : نتیجه که اینجانب به عنوان یک پژوهشگر از این تحقیق به طور قاطع می توانیم بیان کنیم اینکه روش پیامبر (ص) روش سراسر و سرشار از محبت و دلسوزی به انسانیت بود ، این انسان وارسته همه انسان ها را دوست می داشت ، به همه عشق می ورزید حتی دشمانش را دوست می داشت و برایشان دعای هدایت از پروردگارش طلب می کرد . حال اگر جامعه نمونه با تأسی از این بزرگ مرد تاریخ بشریت همین یک روش را در زندگی خود جاری کنند ، چه نتایجی به بار خواهد آورد ، بچه ای که با تمام وجود دوستش داشته باشیم ، عشقمان را از وی دریغ نداریم بلکه آن را در تمام لحظه ها ابزار نماییم ، چه آثاری به دنبال خواهد داشت ، براستی که عشق و محبت سنگ ها را نرم می کند تا چه رسد به دل آدمی . «از محبت خارها گل می شود»