بویلرهای بازیاب حرارت یکی از مهم ترین بخش های سیکل های ترکیبی تولید توان و همچنین بخش اصلی واحدهای تولید توام می باشند. این سیستم ها دارای سه بخش مختلف هستند که در فرآیند بازیافت حرارت در آن ها صورت می گیرد. این بخش ها عبارتند اکونومایزر، اواپراتور و سوپرهیتر. بطور معمول بویلرهای بازیاب حرارت دارای حد اکثر سه سطح فشار می باشند. هنگامی که گازهای داغ خروجی از توربین از بخش های مختلف بویلر بازیاب حرارت عبور کند از طریق بازیافت حرارت (محتوای انرژی) موجود در آن، آب تبدیل به بخار می گردد که این بخار در سوپرهیت تبدیل می شود. طبیعی است با توجه به اهمیت سیکل های ترکیبی و واحدهای تولید توام، طراحی بهینه بویلرهای بازیاب حرارت نیز مورد توجه ویژه طراحان سیستم های حرارتی و تولید توان قرار دارد. در پژوهش حاضر بویلرهای بازیاب حرارت از دیدگاه فنی-اقتصادی مورد تحلیل و بهینه سازی قرار گرفته اند. تابع هدف در نظر گرفته شده بصورت هزینه کلی تولید واحد اکسرژی در بویلر بازیاب حرارت تعریف شده است و متغیرهای تصمیم گیری انتخاب شده پس از انجام فرایند بهینه سازی بگونه ای تعیین شده اند که تابع هدف به حد اقل مقدار خود برسد. بویلرهای بازیاب دو فشار، سه فشار و دارای گرم کن مجدد و احتراق اضافی بطور جداگانه مورد تحلیل و بهینه سازی قرار گرفته اند.