تقسیم سود تضادهای نمایندگی بین سرمایه گذاران و مدیران را کاهش می دهد. حسابرسان نیز به وسیله کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین افراد داخلی شرکت و سرمایه گذاران موجب کاهش تضادهای نمایندگی می شوند. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی، متغیرهای کلان اقتصادی و سیاست تقسیم سود در 114 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1382 تا 1391 می باشد. به همین منظور داده های اندازه شرکت حسابرسی، دوره تصدی و تخصص حسابرس در صنعت به عنوان عوامل موثر بر کیفیت حسابرسی برای بررسی 6 فرضیه تحقیق مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سیاست تقسیم سود و هر کدام از متغیرهای تخصص و اندازه موسسه حسابرسی ارتباط معناداری وجود ندارد از طرف دیگر، نتایج بررسی فرضیه چهارم نشان دهنده وجود رابطه منفی و معناداری میان دوره تصدی حسابرس شرکت و میزان توزیع سود نقدی شرکت می باشد. طبق نتایج فرضیه پنجم، به طور کلی بین کیفیت حسابرسی شرکت ها و میزان سود نقدی توزیع شده آن ها رابطه ای مشاهده نمی شود. یافته های فرضیه ششم تحقیق نشان می دهد که حجم نقدینگی بر روی میزان پرداخت سود نقدی سهام اثر دارد که کیفیت حسابرسی بر این رابطه اثری ندارد.