چکیده مطالعه ساختارهای بزرگ مقیاس کیهانی ابزاری قوی در بررسی مدل های کیهان شناسی به حساب می آیند. چرا که این ساختارها هم به انبساط هابلی و به شرایط اولیه(به طور خاص فیزیک تورم) حساس هستند. مشاهدات رصدی نشان می دهد که نواحی فروچگال یا همان تهی جاها یک شکل مهم از ساختارهای بزرگ مقیاس در کیهان امروز هستند. در این پایان نامه ما ابتدا به مرور کیهان شناسی استاندارد می پردازیم. سپس فرمولبندی اختلالی را برای شناخت ساختارهای بزرگ مقیاس کیهانی مرور می کنیم و دینامیک ناپایداری گرانشی را برای گستره خطی و غیرخطی مورد بحث قرار می دهیم. سپس یک چارچوب تحلیلی برای پیش بینی توزیع و آمار تهیجاها که با استفاده از نظریه گشت ارائه می شود را مورد بررسی قرار می دهیم. در ادامه با استفاده از روش انتگرال مسیر اثر ناگوسیت اولیه را بر توزیع تهی جاها بدست می آوریم . در فصل آخر نتایج نظری فصل های قبل را با داده های رصدی درباره توزیع فراوانی تهی جاها و شعاع آن را مقایسه می کنیم.