در این پژوهش، عوامل انسجام‏ بخش دستوری و واژگانی معرفی شده از جانب هالیدی و حسن(1976)، در سوره‏ ی هود که در آن اندیشه‏ ی واحدی در اسلوب واحدی به نمایش گذاشته شده؛ بررسی و تطبیق می‏گردد تا مشخص گردد که عناصر زبانی –دستوری و واژگانی- تا چه اندازه در انسجام ‏بخشی آن نقش داشته است و اینکه این عناصر زبانی تا چه اندازه محورهای کلیدی سوره را به پیش می برد.