نام پژوهشگر: محمد کریم الدین
فرزانه نجاتی حسن مقبلی
منابع تولید هیبرید به عنوان منابعی تجدیدپذیر در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به دلایل مختلفی از قبیل عدم قطعیت در توان تولیدی توربین های بادی، تولید توان مقطعی سلول های خوررشیدی و یا دینامیک کند توان خروجی پیل های سوختی، معمولاً از سیستم های ذخیره ساز از قبیل باتری ها و ابرخازن ها در کنار سایر منابع تولید انرژی استفاده می شود. از آنجا که اغلب این منابع تولید هیبرید دارای خروجی توان dc هستند، این منابع به همراه منابع ذخیره ساز به یک باس dc متصل می شود و سپس باس dc از طریق اینورتر به شبکه متصل شده و یا در حالت جزیره ای، بار متصل به باس را تغذیه می-کند. اتصال این منابع و ذخیره سازها به باس dc از طریق مبدل های الکترونیک قدرت بوده تا بتوان از طریق این مبدل ها توان سیستم با مشخصات خاص در حالت جزیره ای ریزشبکه را در شرایط مختلف مدیریت و کنترل نمود. نحوه مدیریت انرژی و توان خروجی منابع تولید پراکنده و منابع ذخیره ساز به منظور کنترل و تنظیم ولتاژ باس dc در زمان های تغییر بار و یا تغییر توان منابع تولید هیبرید مانند سلول های خورشیدی و توربین بادی از موارد تحقیقاتی مورد توجه است. در این پایان نامه از مفهوم سیستم های تولید انرژی الکتریکی هیبرید و روش کنترل پیش بین (mpc) به منظور کنترل ولتاژ باس dc ریزشبکه ایزوله استفاده شده است. روش کنترل mpc یک روش کنترل چندورودی-چندخروجی (mimo) حلقه بسته است که مهم ترین مزیت آن قابلیت تعیین توان تولیدی منابع در هر لحظه با در نظر گرفتن شرایط و قیود کل سیستم می باشد. همچنین با توجه به مفهوم سیستم های تولید انرژی هیبرید، روش پیشنهادی با توجه به وضعیت سیستم دو هدف تنظیم ولتاژ باس dc در شرایط گذرا و تنطیم میزان شارژ ابرخازن در مقدار نامی در حالت دائم را که بر اساس توابع هدف مختلف تعریف شده در هر حالت دنبال می کند. در راستای ارزیابی روش ارائه شده ابتدا شبیه سازی دینامیکی سیستم تولید پراکنده ترکیبی بر اساس مدل اجزاء شامل پیل سوختی، سلول خورشیدی و ابرخازن و مبدل های الکترونیک قدرت dc/dc و با هدف ایجاد بستری مناسب برای بررسی عملکرد استراتژی کنترلی در انجام می گیرد. در ادامه استراتژی کنترلی پیشنهادی بر روی ریزشبکه مورد بررسی پیاده سازی شده و عملکرد آن در شرایط مختلف گذرا مانند تغییر بار و شرایط ماندگار بررسی می-گردد. نتایج شبیه سازی نشان دهنده کارایی موثر روش کنترلی پیشنهادی در مواجه با اغتشاشات مختلفی چون تغییرات ناگهانی بار و تغییرات تدریجی توان تولیدی سلول های خورشیدی می باشد.