سماع جزء اصول فکری صوفیه می باشد که در تمام آثار صوفیه مطرح است. در اصطلاح صوفیه سماع عبارت است از آواز خوش و روح نواز که همراه با آلات موسیقی است. در سماع از طریق رقص و پایکوبی زمینه ی تخلیه ی عاطفی فراهم می آید و تآثیر اشعار و اوراد و هم نوایی برای ایجاد خلسه و رهاسازی هیجان ها و افکار و تقرّب به حق تعالی موثر می باشد. در این پژوهش سعی بر آن است به بررسی موسیقی و سماع از نظر برخی از عرفا و تآثیر آن در تقرّب به خدا، پرداخته شود.