بسنوئیتیوزیز یک بیماری انگلی مهم از نظر اقتصادی است که واگیری بالا و مرگ ومیر پایین دارد و به صورت بیماری مزمن، دامنه وسیعی از حیوانات اهلی و وحشی را درگیر کرده و دارای گسترش جهانی است که باعث ایجاد خسارت های اقتصادی زیادی می شود. اطلاعات در زمینه انتقال بسنوئیتیا ناچیز است و گزارشی مبنی بر انتقال بسنوئیتیا کاپره به حیوانات آزمایشگاهی وجود ندارد. لذا این پژوهش به منظور ارزیابی پاتوژنز بیماری و تلاش در راستای معرفی یک مدل حیوانی مناسب به منظور فراهم نمودن شرایط جهت مطالعه بیولوژی انگل انجام شد و امکان انتقال آزمایشگاهی بسنوئیتیا کاپره در خرگوش، خوکچه هندی، موش و تخم مرغ جنین دار مورد بررسی قرار گرفت. تعداد12 خرگوش و 25 خوکچه هندی به روش های مختلف با تکی زوآیت بسنوئیتیا کاپره آلوده شدند و به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه جهت بررسی حساسیت موش های نژاد outbred balb/c، inbred balb/c و c57bl/6، از هر نژاد 30 موش نر، به 6 گروه 5 تایی تقسیم شدند و تکی زوایت های بسنوئیتیا کاپره (bc-pars) در دوز های مختلف (103×5/12، 103×25، 104×5، 105×1،105×2 ) به روش داخل حفره پریتونیومی تلقیح شد و یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد و پس از 60 روز میزان ld50 در هر نژاد محاسبه شد و موش نژاد inbred balb/c برای آزمایشات بعدی انتخاب شد