سرخارگل (echinaceae purpurea)گیاهی علفی، چند ساله بوده و به لحاظ تجاری گونه ای بسیار ارزشمند محسوب می شود. ترکیبات فعال دارویی آن عمدتأ شامل اسیدهای فنولیک و آلکامیدها هستند. قسمت های مختلف گیاه از جمله ریشه و بخش های هوایی آن دارای خواص درمانی زیادی است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر کودهای آلی و محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر برخی صفات مورفولوژیک و مواد ثانویه در اندام های هوایی و ریشه سرخارگل، طی سال 92- 1391 در سازمان جهاد کشاورزی گرگان و دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. آزمایش در قالب طرح آماری فاکتوریل بر پایه کاملأ تصادفی، در سه تکرار با بسترکشت شامل خاک مزرعه، کود گوسفندی، کود ورمی کمپوست، کود گاوی و تیمار اسید سالیسیلیک در چهار غلظت (0 ، 2- 10 ، 4- 10 ، 6-10 مولار ) انجام شد. ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه، قطر نهنج، قطر گل، طول دمبرگ، کلروفیل، قطر ریشه، تعداد برگ، طول ساقه، طول ریشه، طول برگ، عرض برگ، نسبت طول به عرض برگ، صفات بیوشیمایی مانند میزان آنتی اکسیدان، فنول و فلاونوئید و میزان اسید کلروژنیک، اسید-کافئیک به عنوان صفات رشدی و بیوشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفتند

اهمیت ماریتیغال (silybum marianum) به حضور سیلی مارین در دانه آن است. دانستن پاسخ ماریتیغال به دما و طول روز، برای کشت و توسعه آن مورد نیاز است. در این مطالعه دماهای مورد نیاز در زمان جوانه زنی و همچنین دماهای مورد نیاز سبز شدن در مزرعه با استفاده از مدل های ریاضی برآورد شدند. سپس برای کمّی کردن دماهای کاردینال و طول روز بحرانی، از سبز شدن تا ساقه روی از 21 تابع ترکیبی دمایی- طول روز استفاده شد. در سه مکان شامل مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و دو مزرعه در علی آباد و آق قلا، در پنج تاریخ شامل چهار تاریخ از 10 مهرماه با فاصله 30 روز تا 10 دی ماه و یک تاریخ در 5 اسفندماه، کشت انجام شد. بر این مبنا تاریخ کاشت مناسب برای کشت و بیشترین عملکرد دانه وسیلی مارین بدست آمد. با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی نیز تناسب اراضی برای کشت ماریتیغال در حوزه های مورد مطالعه در استان گلستان تعیین شد.