نام پژوهشگر: فاطمه هنربخش
فاطمه هنربخش محمد علی آموزگار
این پژوهش با هدف غربالگری آنزیم یوریکاز در مجموعه ای از باکتری های نمک دوست و باکتری های تحمل کننده ی نمک جدا شده از دریاچه و محیط های شور و پر نمک ایران انجام گرفت و ابتدا سنجش کیفی بر روی پلیت حاوی سوبسترای آنزیم یوریکاز؛ اوریک اسید، صورت گرفت و سویه های دارای آنزیم یوریکاز فعال، قادر به تجزیه ی اوریک اسید و تبدیل به ماده ی حلال تر آلانتوئین بوده و بنابراین اطراف کلنی های این سویه های دارای آنزیم، هاله ی شفاف ایجاد شد و این سویه های مثبت در مرحله ی بعد برای مقایسه ی کمی با استفاده از اسپکتروفتومتر -uv مرئی با طول موج nm 293 بررسی شدند. در مقایسه ی کمی، در طول موج nm 293 ؛ طول موجی که حلقه ی پورین اوریک اسید در این طول موج، جذب نشان می دهد،کاهش جذب در nm293 نشان دهنده ی فعالیت آنزیم یوریکاز است. سویه ی با بیشترین فعالیت آنزیم (halobacillus sp. gcfx14 و (halomonas sp. bg6 برای بهینه سازی انتخاب شدند بهینه سازی اثر دما، درصد نمک و ph بررسی شد. دما، ph و میزان نمک بهینه برای halobacillus sp. gcfx14 به ترتیب°c 35، 8 و 2.5% و برای halomonas sp. bg6 به ترتیب °c 35، 8 و 2% بود. برای این سویه ها برای معرفی محیط کشت جدید مناسب جهت تولید آنزیم اثر منابع کربن مختلف، منابع ازت، نمک های مختلف و همچنین درصد اوریک اسید بررسی شده است. برای halobacillus sp. gcfx14 منبع کربن پپتون گوشت 2%، منبع ازت عصاره ی مخمر 0.5% و نمک nacl ، در مورد halomonas sp. bg6 منبع کربن گلوکز 1%، منبع ازت عصاره ی مخمر 0.5% و نمک nacl و برای هر دو باکتری 0.2% اوریک اسید مناسب بود. اثر فاکتورهای دما، ph و درصد نمک بر روی فعالیت آنزیم بررسی شد، آنزیم در دمای °c 40 و ph 8 برای هر دو باکتری بیشترین فعالیت را داشته، آنزیم یوریکاز halomonas sp. bg6 در 0% nacl و آنزیم یوریکاز halobacillus sp. gcfx14 در 1% بیشترین فعالیت را داشته است. فعالیت آنزیم در محیط جدید نسبت به محیط قبلی برای باکتری halomonas sp. bg6 نزدیک به 2.5 برابر و برای باکتری halobacillus sp. gcfx14 نزدیک به 2 برابر افزایش یافته است.