این مطالعه به منظور شناسایی و طبقه بندی دوکفه ای های در طول یک سال در دوفصل تابستان و زمستان از مرداد ماه سال 1392 تا بهمن ماه 1392 در آب های ساحلی در شمال غرب خلیج فارس انجام شده است. نمونه گیری به صورت فصلی در 14 ایستگاه از سواحل دیلم تا دهانه رودخانه بهمنشیر منطقه اانجام شد. که 64 گونه دوکفه ای از 24 خانواده شناسایی شد و به قرار زیر است: nuculoma layardii, yoldia tropica, donax scalpellum, donax sp., theora cadabra, ervilia scaliola, ervilia sp., tellina capsoides, tellina arsinoensis, tellina donacina, tellina voltonis, tellina vernalis, gari tripartite, gari sp., solecurtus australis, amphilepida faba, scintilla sp, kellia sp., timocela sp, bassina calophylla, dosina alta, dosina sp., circentia callipyga, paphia textile, paphia undullata, paphia cor, callista umbonella, callista erycina, callista multi radiate, callista hiantina, mactra lilacea, loripes sp, bullcina semprina, trapezium sublaerigatum, trachycardium lacunosum, laevicardium papyraceum, fluvia fragile, carditepsis majeeda, cardites bicolor, cardites sp, cochlodesma praetenue, solen dactylus, solen brevis, corbula sulculosa, corbula tatensis, acar abdita, acar plicata, anadara ehrenbergi, anadara erythraeonensis, anadara tuberculosa, anadara sp, barbatia decussate, barbatia foliate, brachidontes variabilis, arcuatula senhousia, arcuatula japonica, modiolus auriculatus, septifer billicularis, solamen vaillanti, spondylus hysteria, placuna placenta, pinctada radiate, vulsella vulsella, saccostrea cucullata درصد فراوانی هر یک از خانواده ها در طول دوره مطالعه بررسی شد و از آن میان خانواده veneridae با 26% ، خانواده mactridae با 22% و خانوادهtellinidaea با 21% بیشترین فراوانی را از کل خانواده های موجود دارا بودند. گونه mactra lilacea فراوانترین گونه حدود 22%،tellina donacina با 19% و circentia callipyga با 12% از فراوانترین گونه ها در مطالعه حاضر بودند. همچنین شاخص تنوع زیستی وغالبیت و تراز زیستی محاسبه شد. شاخص تنوع در ایستگاه 2 و فصل زمستان بالاترین میزان و بیشترن تنوع را نشان و در ایستگاه 12 تابستان حداقل تنوع را نشان می دهد.شاخص غالبیت سیمپسون بیشترین میزان را در ایستگاه 8 فصل زمستان و حداقل غالبیت را در ایستگاه 2در همان فصل بود. بیشترین و کمترین تراز زیستی به ترتیب در ایستگاه 1 و 8 در فصل زمستان بود. پارامتر های فیزیکی و شیمیایی آب اندازه گیری شد و ارتباط میان هرکدام از پارامتر ها و فراوانی گونه ها بررسی گردید.