هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات اکستنشن در دو حالت نشسته و طاقباز بر دامنه حرکتی ستون فقرات و تعادل زنان سالمند می باشد. نمونه های این تحقیق را 30 نفر از زنان بالای 60 سال شهر تهران که در سه گروه 10 نفره کنترل، طاقباز و نشسته بودند تشکیل دادند. هیچ کدام از آزمودنیها مبتلا به اسکولیوز و بیماری التهابی ستون فقرات و بیماری های قلبی و تنفسی پیشرفته نبودند. تمرینات اکستنشن شامل بالا گرفتن کمر در حالت طاقباز به مدت 5 ثانیه و همچنین گروه نشسته می بایست بر روی صندلی نشسته و پشت کاملا صاف، دست ها در کنار بدن و کتف ها را به یکدیگر نزدیک کنند و به مدت 5 ثانیه در این حالت نگه دارند که پس از هر تکرار 10 ثانیه استراحت می کردند. گروه طاقباز و نشسته قبل و بعد از تمرینات اکستنشن با استفاده از آزمون تعادل ایستا ( مدت زمان ایستادن روی پا با چشم باز و بسته) و آزمون تعادل پویا (آزمون t.g.u.g ) و آزمون دامنه حرکتی ستون فقرات ( فاصله c7-s2 در دو حالت عادی و اکستنشن کامل کمر، فاصله انگشت کوچک تازمین در دو حالت خم به راست و چپ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از آمار توصیفی تحلیل کوواریانس، anova و آزمون کالموگراف اسمیرنف به بررسی نتایج تحقیق پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داد که با ملاحظه فاصله c7-s در اکستنشن کامل کمر و فاصله انگشت کوچک تا زمین در حالت خم به چپ در گروه طاقباز با مقایسه با گروه کنترل تمرینات اکستنشن بر دامنه حرکتی سالمندان تاثیر دارد. در گروه نشسته با توجه به تست های ایستادن بر روی پا با چشم بسته با مقایسه پیش آزمون و پس آزمون تمرینات اکستنشن بر تعادل ایستای سالمندان تاثیر دلرد. همچنین مشخص شد تمرینات اکستنشن در دو حالت طاقباز و نشسته بر تعادل پویای سالمندان تاثیر معنی داری دارد.