این پژوهش به معرفی و بررسی روش های کنترل توپولوژی برای شبکه های حسگر بی سیم و مسئله ی دامنه ی بحرانی ارسال (ctr)که ساده ترین شکل کنترل توپولوژی می باشد، پرداخته است. نتایج ارائه شده در آن، به همراه دامنه ی بحرانی ارسال در شبکه های سنسور بی سیم دو بُعدی، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل دقیق تر قرار گرفت. در نهایت بازه ی 0.71<ε<0.76 به عنوان بازه ی مناسب برای تعیین تعداد نودها و دامنه ی ارسال آنها به دست آمد. براساس نتایج به دست آمده از شبیه سازی ها، برای شبکه ی با ابعاد بزرگ مثلاً l=1048576 بازه ی 0.71<ε<0.75 و برای شبکه ی با ابعاد کوچکتر مثل l=256 یا l=1024، بازه ی 0.71<ε<0.76 دارای نتایج مطلوب تری برای محاسبه ی تعداد نودها و دامنه ی ارسال نودها می باشد. همچنین متغیر k نیز به عنوان عاملی تعیین کننده در اتصال و مصرف انرژی نشان داده شد. در کل نتیجه گرفته می شود که براساس کاربرد و شرایط شبکه های سنسور بی سیم، می توان شبکه با تعداد کمتر یا بیشتر نودها طراحی کرد. در بخش دیگری از تحقیق، مسئله ی پوشش و طول عمر در شبکه های بی سیم سنسور با پروتکل kneigh، با توجه به رویکرد جدید در کنترل توپولوژی، که آن را به دو فرآیند ساخت و نگهداری تقسیم می کند، بررسی شد. در پژوهش حاضر، تکنیک های نگهداری توپولوژی مبتنی بر زمان با رویکرد سراسری برای بررسی پوشش و طول عمر در شبکه های سنسور بی سیم با پروتکل kneigh با یکدیگر مقایسه شده اند. بر اساس نتایج به دست آمده در شبکه های با چگالی بالای نودها، تکنیک های نگهداری توپولوژی دینامیک، و برای شبکه با چگالی پایین نودها تکنیک های نگهداری توپولوژی استاتیک دارای عملکرد بهتری هستند. در پایان لازم است به این نکته اشاره کنیم که تکنیک های کنترل توپولوژی تحت تأثیر فرضیات و ملزومات اولیه ی طراحی شبکه هستند. این تکنیک ها عمدتاً در شبکه های کوچک و محیط آزمایشگاهی بررسی شده اند و هنوز در شبکه های متوسط و بزرگ سودمندی خود را نشان نداده اند. یکی از دلایل آن هزینه ی بسیار بالای این آزمایش ها است.