سازمان ها در حال وارد شدن به اقتصاد مبتنی بر دانش هستند، اقتصادی که در آن دانش و دارایی های نامشهود به عنوان مهمترین مزیت رقابتی سازمانها شناخته شده است. یکی از اجزای دارایی نامشهود سرمایه فکری می باشد که تاثیر مهمی بر عملکرد و پیاده سازی استراتژیک سازمان دارد. برای سنجش سرمایه فکری از مدل هوانگ و وانگ(2008) استفاده شده است که از چهار جزء سرمایه انسانی، سرمایه ارتباطی (مشتری)، سرمایه نوآوری و سرمایه رویه ای تشکیل می شود. در این پژوهش ابتدامولفه های مختلف سرمایه فکری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 7 ساله 1386 الی 1392 محاسبه سپس ارتباط بین این مولفه ها و معیارهای اقتصادی عملکرد شرکت ها مورد ارزیابی قرار گرفته است. جهت محاسبه عملکرد اقتصادی از دو شاخص عملکرد به نام های ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده (reva) و ارزش افزوده بازار (mva) استفاده شده است. در این تحقیق، روش آماری استفاده شده جهت تجزیه و تحلیل داده ها، رگرسیون چندگانه می باشد. نمونه انتخابی شامل 58 شرکت به صورت پیوسته برای بازه زمانی 7 ساله بوده که اندازه شرکت، اهرم مالی و بازده دارایی ها به عنوان متغیر کنترلی در نظر گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سرمایه انسانی و سرمایه رویه ای با ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده ارتباط منفی و معکوسی برقرار است اما ارتباط هر یک از متغیرهای مذکور با ارزش افزوده بازار ارتباطی مثبت و مستقیم می باشد. بین دیگر متغیرها (سرمایه ارتباطی و سرمایه نوآوری) ارتباطی مشاهده نشد.