نام پژوهشگر: آرزو اعظمی
آرزو اعظمی حیدر فراهانی
میزان مرگ مادران باردار بر اثر عوارض بارداری و زایمان نشان دهنده وضعیت سلامت زنان در جامعه، دسترسی، کفایت و کیفیت مراقبت های سلامتی و ظرفیت سیستم ارائه خدمات در پاسخ گویی به نیاز های جامعه زنان می باشد. در این مقوله پزشکان عمومی نقش ویژه ای دارند.حقوق باروری جزئی از حقوق بشر بوده که همه کشورها آن را به رسمیت شناخته اند و در اسناد حقوق بشر بین المللی به آن اشاره شده است. حقوق باروری در سراسر جهان با شاخص های بهداشت باروری ارزشیابی می شود. این شاخص ها بهترین نوع سنجش برای تعیین موفقیت نظام سلامت در رسیدن به این حقوق بوده و در واقع تبدیل آنها به نمایه های قابل ارزشیابی و پایش برای بررسی رفاه باروری جمعیت انجام شده است. میزان مرگ مادران باردار تحت تاثیر علل متعددی می باشد و یکی از این علل، میزان دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی و کمیت و کیفیت برخورداری از این خدمات می باشد.در طول بارداری تغیرات وسیع فیزیولوژیک و پاتولوژیک به وقوع می پیوندد که شناخت و مدیریت آن در پیامد بارداری سهم به سزایی دارد.تعیین علل مستقیم و غیرمستقیم مرگ مادران باردار به منظور برنامه ریزی و مداخله برای رسیدن به هدف قانون برنامه پنجم توسعه کشور ضرورت دارد. تاکنون سهم علل غیرمستقیم منتهی به این واقعه نظیر آگاهی و توانمندی پزشکان در مدیریت تغیرات فیزیولوژیک و پاتولوژیک نظیر تغییرات بیوشیمیایی خون و نحوه مدیریت آن توسط کادر پزشکی در کشور مورد ارزیابی قرار نگرفته است، این مطالعه با هدف تعیین آگاهی از تغییرات بیوشیمیایی خون در کارورزان، که در آینده بسیار نزدیکی به عنوان پزشک مشغول خدمت خواهند شد و پزشکان عمومی، که اولین سطح مراجعه با مادر باردار به ویژه در منا طق روستایی می باشد، به عنوان یکی از علل غیرمستقیم مرگ مادران باردار انجام گرفت. مطالعه مقطعی در سال 2014 بر 250 پزشک عمومی و دانشجوی پزشکی کارورز در سه گروه (گروه کارورزان 90 نفر، پزشکان عمومی با سابقه خدمت کمتر از 5 سال 80 نفر و پزشکان عمومی با سابقه خدمت بیش از 5 سال 80 نفر) در شهر اراک انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای 50 سوالی در خصوص آگاهی از زمان مناسب نمونه گیری جهت بررسی پارامترهای بیوشیمیایی و تغیرات بیوشیمیایی و هورمونی دوران بارداری بود. نتایج این تحقیق بر نیاز به تغییر در سبک آموزشی و تغییر آن از آموزش بیمارستان محور به آموزش بر مبنای حل مسئله و جامعه محور و علاوه بر آن هماهنگی و تعامل بیشتر گروه های تخصصی دانشکده پزشکی و برگزاری دوره های آموزشی برای پزشکان عمومی تأکید دارد.