کشور ایران همواره در صدر کشورهایی است که وقوع زلزله درآن با صدمات جانی و مالی بسیار زیادی همراه بوده است. از طرفی نیاز روز افزون جامعه شهری به فضا در شهرهای بزرگ ، کمبود فضا لازم به توسعه بعضی از ساختمان های موجود می شود. این گسترش ها که بایستی با توجه به ظرفیت قابل اجرا برای ساختمان صورت گیرد ، می تواند منجر به ایجاد نامنظمی تحمیلی به ساختمان شود و این نامنظمی های تحمیلی بر رفتار لرزه ای ساختمان تاثیر گذار است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رفتار استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیر خطی ساختمان های فولادی گسترش یافته و نامنظم شده در پلان و ارتفاع بوده که بتوان با ضوابط موجود در آیین نامه های طراحی مقایسه نمود و نسبت به استفاده از ضوابط آیین نامه در محاسبات سازه ای اینگونه ساختمان ها رهنمود های طراحی را ارائه نمود. به عبارت دیگر اثر نامنظمی در بارهای لرزه ای ، مکانیزم خرابی سازه ، مشخصات دینامیکی سازه، تغییرمکان های نسبی طبقات و پیچش برای اینگونه ساختمان ها و همچنین عملکرد ساختمان های گسترش یافته در پلان و ارتفاع، با استفاده از تحلیل های بارافزون و تاریخچه زمانی غیرخطی مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی تاثیر نسبت ابعاد پلان و ارتفاع ساختمان اولیه بر نتایج برای مدل های مورد مطالعه دو تیپ پلان و دو ارتفاع مختلف در نظر گرفته شده است و سپس سه حالت گسترش در پلان و ارتفاع به ساختمان ها اعمال می شود. نتایج حاکی از آن است که در ساختمان های گسترش یافته با افزایش نامنظمی و بدون اصلاح و تقویت ساختمان اولیه عملکرد ساختمان های گسترش داده شده به سمت آستانه فروریزش و فروریزش حرکت می کند.