شرکتها همواره برای حداکثر سازی ثروت سهامداران از استراتژی های متفاوت سرمایه در گردش استفاده می نمایند. یک مدیریت سرمایه در گردش موثر و کارا شامل برنامه ریزی مناسب و کنترل موثر دارایی جاری و بدهی جاری است که این سرمایه در گردش می تواند ریسک ناتوانی باز پرداخت تعهدات را از یک طرف و ریسک سرمایه گذاری بیش از اندازه در دارایی جاری را از طرف دیگر کاهش دهد و موجبات سودآور بودن شرکت را فراهم کند. با توجه به توضیحات داده شده، هدف این تحقیق، بررسی رابطه استراتژی سرمایه در گردش و ریسک و بازده سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این تحقیق که جزء تحقیقات کاربردی و همبستگی می باشد، تعداد 100 شرکت به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است و در یک بازده زمانی 5 ساله بین سالهای 1387 تا 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. برای روش تجزیه و تحلیل آماری، ابتدا میانگین نسبت های مالی مورد نیاز را تهیه نمودیم و با مقایسه نسبت های شرکت با متوسط صنعت استراتژی مربوطه را مشخص کردیم. همچنین روش های آماری به کار رفته در این تحقیق عبارتست از آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و آزمون تعقیب lsd برای نشان دادن تفاوت بین گروه ها در مقایسه چند گانه میانگین ها (anova) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در سطح 95 درصد ارتباط معناداری و مثبتی بین سیاستهای سرمایه در گردش با ریسک و بازده سهام وجود دارد و به طور جزء تر سیاست جسورانه دارای میانگین ریسک و بازده بیشتری نسبت به سیاستهای محافظه کارانه و میانه رو برای شرکتهای مورد نظر به همراه دارد.بعبارت دیگر استفاده ی بیشتر از سیاستهای جسورانه باتوجه به میانگین بدست آمده، ریسک و بازده بیشتری را برای شرکتها به همراه خواهد داشت، اما سیاستهای محافظه کارانه و میانه رو نیز باتوجه به میانگین کمتر بدست آمده، ریسک و بازده معقول تری برای شرکتها به همراه دارد.