پژوهش حاضر به بررسی مولفه های حمایت اجتماعی وتاثیر آن بر شادکامی اجتماعی سالمندان باز نشسته پرداخته است.جامعه آماری کلیه بازنشستگان هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در شهر تهران بوده است .در این پژوهش از روش پیمایش استفاده شده است.جامعه آماری 6500 نفرسالمند بازنشسته عضو کانون وحجم نمونه 385 نفر برآورد شده است.در این تحقیق از آزمون همبستگی اسپیرمن وپیرسون جهت تعیین وجودرابطه بین متغیرها استفاده شده است.نتایج تحلیل داده حاکی از وجود رابطه .تاثیر معنی داربین مولفه های حمایت اجتماعی (ابزاری وعاطفی وسازمانی )با شادکامی اجتماعی است.همچنین بین متغیر درآمد سالمندان ونیز سلامت جسمی آنان با متغیر شادکامی اجتماعی همبستگی مثبت وجود دارد.به گونه ای که مشخص شد متغیر های حمایت ابزاری عاطفی و سازمانی ودر آمد وسلامت جسمی با شادکامی اجتماعی رابطه مستقیم دارد به طوری که باافزایش یکی دیگری نیز افزایش می یابد.اما بین تحصیلات وشادکامی اجتماعی سالمندان بازنشسته رابطه معنی داری نشان داده نشده است.و می توان پیش بینی کرد شاد کامی اجتماعی در زنان بیش از مردان است.