نام پژوهشگر: یوهان عبادفردزاده
یوهان عبادفردزاده فرهاد مشایخی
سرطان کولورکتال سومین سرطان شایع در مردان، دومین سرطان شایع در زنان و چهارمین علت مرگ ناشی از سرطان می باشد. سرطان کولورکتال تا حد زیادی در ارتباط با سبک زندگی نا مناسب، افزایش سن و تغییرات ژنتیکی است. منشا این سرطان از سلول های اپیتلیالی دیواره روده بزرگ می باشد و اغلب نتیجه جهش در مسیر سیگنالی wntاست. تا کنون به خوبی مشخص شده است که سلول های سرطانی نسبت به سلول های طبیعی، میزان پروتئاز بیشتری تولید می کنند. نقش کلی پروتئازها بخصوص ماتریکس متالوپروتئینازها در تهاجم سلول های سرطانی است. این آنزیم ها با هضم ماتریکس خارج سلولی به این فرآیند کمک می کنند. از بین ماتریکس متالو پروتئیناز ها، mmp-9تنها عضو این خانواده است که به دلیل دارا بودن ساختار سه تایی فیبرونکتین قادر به هضم کلاژن تیپ ivبه عنوان مهمترین ترکیب ماتریکس خارج سلولی است. بنابراین تغییر در بیان ژن mmp-9 می تواند در سرطانی شدن سلول ها نقش مهمی داشته باشد. سطح بالایی از فعالیت و بیان mmp-9 در سرطان کولورکتال مشاهده شده است. هدف از این پژوهش بررسی پلی مورفیسم 1562 c/t ژن mmp-9 در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال می باشد. در این پژوهش42 نمونه بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال و 54 نمونه شاهد با محدوده سنی 40 تا 70 سال به وسیله تکنیک pcr-rflpبررسی شد. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان داد که فراوانی ژنوتیپ های (tt)، (ct) و (cc) در افراد بیمار به ترتیب0، 85/42% و 14/57% و در نمونه های سالم به ترتیب 0، 8/38% و 11/61% (p=0.85)می باشد. همچنین فراوانی آلل cو tدر افراد بیمار به ترتیب 57/78% و 42/21% و در نمونه های شاهد 55/80% و 44/19% (p=0.87) می باشد.در نتیجه تفاوت معنی داری در فراوانی ژنوتیپی و آللی بین دو گروه مشاهده نشد. مطالعات بیشتر، تاثیر ژن mmp-9 در سرطان کولورکتال را بیان خواهد کرد.