کاروانسراهای ایران به مثابه بناهای اصیل در معماری ایران زمین همیشه در تاریخ مورد توجه و تحسین جهانگردان و تاریخ نگاران بوده اند.ساخت کاروانسرا از دوره پیش از اسصلام آغاز و در دوره صفویه به اوج خود می رسد.کاروانسراهای صفوی که بیشتر با الگوی چهار ایوانی ساخته شده اند،علاوه بر پاسخگویی به نیازهای عملکردی ،طرهحی مبتنی براقلیم در اوج شکوه و زیبایی ارایه میدهند .یکی از این کاروانسراها که همچنان به خیات خوت ادامه می دهد کاروانسرای برسیان می باشد. در این نوشتار همت بر آن است در یک سیرکولاسیون جامع از کل به جز برسیم ،بر این منوال از سابقه تاریخی،جغرافیایی،زمین نگاری (مطالعات کلان).سپس به مطالعات تفصیلی بنا شامل ویژگیهای معماری،ایستایی،بررسی عوامل آسیب رسان می پردازیم ،در نهایت جهت جلوگیری از آسیب بیشتر به ارایه طرح مر مت و احیا می پردازیم . روش تحقیق در این نوشتار ،تحلیلی –توصیفی بوده و مبتنی بر مشاهدهات میدانی و نیز گرداوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد.