به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و آلی بر عملکرد و اجزای عملکرد تربچه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و چهارده تیمار به صورت مزرعه ای در سال زراعی 1393 در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، واقع در جنوب خرم آباد به اجرا در آمد. عامل کود زیستی در دو سطح تلقیح و عدم تلقیح شامل مجموع کودهای زیستی ازته بارور-1، فسفات بارور-2 و پتاس بارور-2 بودند. عامل کودهای آلی در دو سطح 50 و 100 درصد شامل کود دامی ، ورمی کمپوست و ترکیب دامی+ ورمی کمپوست بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر متقابل کود های زیستی و آلی معنی دار نشد ولی کودهای زیستی در بستر کود دامی و ترکیب دامی + ورمی کمپوست باعث افزایش غیر معنی دار عملکرد شد. همچنین ترکیب کودهای زیستی با ورمی کمپوست باعث کاهش غیر معنی دار عملکرد شد. اثر ساده کودهای آلی معنی داری شد که ترکیب کود دامی و ورمی کمپوست در سطح 100 درصد در همه صفات اندازه گیری شده به غیراز درصد نیتروژن، فسفر، پتاسیم و منیزیم غده بااینکه اختلاف معنی داری با بعضی از تیمارها نداشته ولی بیشترین تأثیر مثبت را داشته است. بیشترین وزن تر برگ (874 گرم بر مترمربع)، وزن خشک غده (84.39 گرم بر مترمربع)، وزن خشک برگ (86.98گرم بر مترمربع)، وزن تر کل( 2705گرم بر مترمربع)، وزن خشک کل(174گرم بر مترمربع)، پهنای برگ ( 40.61 میلی متر)، طول برگ (103.13 میلی متر)، مساحت برگ (41.92 سانتی مترمربع) متعلق به تیمار تلقیح کود زیستی و ترکیب دامی+ ورمی کمپوست در سطح 100 درصد (b1m2v2) و بیشترین وزن تر غده( 1865 گرم بر متر مربع) حجم غده (17.40 سانتی متر مکعب ) و تعداد برگ (7 برگ) متعلق به تیمار عدم تلقیح کود زیستی و ترکیب دامی+ورمی کمپوست در سطح 100 درصد (b0m2v2) بود.