اگر چه در سالهای اخیر تحقیقات فراوانی راجع به عوامل موثر بر تصادفات در داخل ایران انجام شده است.اما عدم وجود یک مدل همگانی جهت سنجش تاثیر عوامل مختلف بر تصادفات،یک چالش بزرگ در حوزه تصمیم گیری مدیران در سطح کلان کشوری می باشد.در این پژوهش با بهره گیری از آمار تصادفات چهار ساله محورسنندج-همدان و فایل ترددروزانه-ساعتی سازمان خمل و نقل راهداری کشور و داد ه های هواشناسی ایستگاههای سنندج و قروه فایل اوقات شرعی شهرهای موجود در محور مورد مطالعه،و بازدید میدانی،و داد ه های مهدسی مشاور رهاب سازه تدبیر، با الگو برداری از پارمترهای سنجش تاثیر عوامل موثر بر تصادفات، نرخ تصادفات،نسبت شانس، که با تکیه بر نظریه های مواجه پیشنهاد شده اند.اقدام به ارائه یک نسبت جدید سنجش تصادفات به نام «نسبت وزنی عامل خطر» شده است. و نهایتا با استفاده از روش آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس درستی این نسبت اثبات شده است.ویژگی این نسبت توانایی سنجش میزان تاثیر همه عوامل موثر بر تصادفات .شامل انسان،محیط ، وسیله نقلیه می باشد.این در حالی است. که معیارهای سنجش تصادفات قبلی بیشترین تکیه بر انسان و وسیله نقلیه بود.ولی نسبت وزنی عامل خطر میتواند میزان تاثیر کلیه عوامل موثر بر تصادفات را تعیین کند. و از آن جایی که این نسبت یک کمیت بدون بعد است می تواند تاثیر عوامل مختلف در تصادفات را با هم مقایسه نمود.