به منظور بررسی تاثیر روشهای مدیریتی برخصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک دربوم نظام های کشاورزی تحقیقی در سال زراعی 91-1390 در سطح مزارع شهرستان های استان اصفهان انجام گرفت. ابتدا در هر یک از 23 شهرستان استان اصفهان، 6 مزرعه انتخاب شد و به منظور گروه بندی مزارع مورد مطالعه، پرسشنامه ای تنظیم و از طریق مراجعه به زارعین تکمیل گردید. سپس براساس اطلاعات پرسشنامه ها مزارع براساس میزان و نوع نهاده های مصرفی به سه گروه (مزارع کم نهاده، متوسط نهاده وپر نهاده) طبقه بندی شد. درهرشهرستان دو مزرعه از هر گروه نهاده انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. عملیات نمونه برداری خاک مزارع به ازای هر هکتار، از چهار نقطه مزرعه بصورت تصادفی انجام و خاک تا عمق 30 سانتی متری نمونه برداری گردید. سپس با اختلاط نمونه های هر مزرعه، یک نمونه مرکب از هر مزرعه تهیه و با هدف تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج نشان داد که پایداری خاکدانه ها، هدایت الکتریکی محلول خاک و میزان ماده آلی در بین سه نظام کشت(کم نهاده، متوسط نهاده و پر نهاده) مقادیر متفاوتی داشت و خاک در نظام های کم نهاده، دارای بیشترین پایداری خاکدانه و درصد ماده آلی و در سیستم های پر نهاده دارای کمترین پایداری خاکدانه و درصد ماده آلی بود. نتایج این تحقیق نشان داد که جمعیت کرم های خاکی، بیومس و تنفس میکروبی خاک مزارع مورد مطالعه تحت تاثیر روشهای مدیریت زراعی، روشهای خاکورزی و کاربرد میزان و نوع نهاده های مصرفی قرار گرفت. خاک مزارع کم نهاده دارای بالاترین مقدار تنفس و بیومس میکروبی و همچنین بیشترین جمعیت کرم خاکی در بین سه نظام کشت بود و با افزایش نهاده ها و فشردگی سیستم، این صفات روند نزولی نشان داد.