سواحل شمال کشور به ویژه منطقه ساحلی بابلسر به دلیل برخورداری از مزیت های فراوان با تقاضای گسترده ای برای گردشگری مواجه است. حفظ یا توسعه این موقعیت در راستای پایداری گردشگری، مستلزم شناخت جایگاه فعلی مقصد و تعیین الگوی مناسب مدیریت است. بدین منظور از دو مدل چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر و شاخص رنجش داکسی استفاده شده است. نوع پژوهش توصیفی و تحلیلی است. و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و پیمایشی جمع آوری گردید. ابزار گردآوری نیز پرسشنامه بوده است. از میان جامعه آماری از طریق فرمول کوکران، به ترتیب کارشناسان و مشاغل مرتبط (250 نفر) و جامعه محلی (300 نفر)، به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. سپس با بهره گیری از نرم افزار spss، از آزمون t تک نمونه ای و آزمون فی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج حاصله نشان داد، بر اساس مدل باتلر، شهر ساحلی بابلسر در اواخر مرحله توسعه و اوایل مرحله تثبیت قرار دارد. اما بر اساس شاخص رنجش داکسی در مرحله بـی تفاوتی به سوی رنجش بوده است.