در سیستم¬هایی مثل ماهواره ها، قابلیت تحمل¬پذیر بودن در برابر خطاها و اغتشاشات نامشخص موجود در جو بسیار مهم می¬باشد. به طور کلی منابع بوجود آورنده خطا در سیستم تعیین وضعیت ماهواره از دو عامل نشات می¬گیرند. یکی از این عوامل حسگرهای تعبیه شده برروی بدنه ماهواره می باشد که ممکن است دچار خطاهای بایاس، نویز، اغتشاشات موجود در فضا و... بشوند و عامل دیگر از خروجی¬های سیستم ماهواره یا عملگرها ناشی می شود که ممکن است دچار از دست رفتگی یک یا چند عملگر به طور همزمان، اشباع ورودی و ... بشوند. به عقیده متخصصان این حوزه، کنترل تحمل پذیر خطا می تواند سیستم را در مقابل این خطاها غیرحساس کند. یکی از راه¬کارهایی که می تواند میزان اعتمادپذیری سیستم تعیین وضعیت ماهواره را بالا ببرد، استفاده از کنترل¬کننده¬ای مناسب برای افزایش مقاومت پذیری اجزای سیستم است. وقتی عملگرها و قطعات حسگر تحت شرایط خطادار قرار می گیرند، کنترل تحمل پذیر خطا وارد عمل شده و با جهت یابی دقیق تر، باعث بهبود عملکرد و پایداری سیستم تعیین وضعیت ماهواره با توجه به ملزومات مد نظر ما می شود. یکی دیگر از روش¬های بهبود مقاومت سیستم در برابر خطاهای احتمالی، استفاده از مشاهده¬گر است، بدین صورت که ابتدا فرض می¬شود مقدار سرعت زاویه ای خوانده شده توسط سنسورها دارای خطای بایاس می باشد. آنگاه با تخمین بایاس مذکور، خطای سرعت زوایه ای محاسبه و به سیستم اعمال می گردد. سپس در حضور این خطا، ورودی کنترلی طراحی می شود که در برابر خطای سنسور مقاوم بوده و آن را حذف می کند. برای نیل به اهداف کنترلی که ذکر گردید، در این پایان نامه از ترکیب کنترل کننده و مشاهده¬گری استفاده شده است که سیستم تعیین وضعیت را در برابر خطا مقاوم می¬کند وقابلیت های کلیدی آن به شرح زیر می باشد: مقاومت در برابر اغتشاشات واقعی موجود در خارج از جو در سه راستای ماهواره توانایی تحمل نامعینی های سیستمی و دینامیکی ماهواره از بازه بین ±30% به دینامیک ماهواره حذف خطای بایاس حسگر با استفاده از مشاهده¬گر به اشباع نرفتن ورودی کنترلی