هدف تحقیق حاضر،بررسی رابطه بین دینداری و میزان گرایش به ارتکاب جرم در بین جوانان 29-18 ساله شهر اهواز می باشد. .این تحقیق به صورت پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد است جمعیت آماری در این تحقیق ، جوانان 29-18 ساله شهر اهواز می باشد ، که حجم نمونه براساس فرمول کوکران 384نفر تعیین شد. از لحاظ زمانی این پژوهش در سال 1392-1393اجرا شده است.نتایج تحقیق نشان می¬دهد که تمامی متغیرهای مستقل با متغیر وابسته رابطه معناداری دارند.. نتایج حاصل از رگرسیون نشان می دهد که تنها سه متغیر بعد مناسکی، بعد عاطفی و بعد پیامدی معنادار بوده اند که در مجموع 58 درصد از تغییرات مربوط به میزان گرایش به ارتکاب جرم را این چهار سه تبیین می کنند.