زمینۀ مسأله و هدف پژوهش: پژوهشگران بر این باورند که عوامل مؤثر بر سبک های فرزند پروری را می توان به سه دسته تقسیم کرد: خصوصیات فردی کودک، ویژگی های شخصیتی والدین و منابع بافتی. در این میان، نقش ویژگی های شخصیتی والدین، دارای بیشترین اهمیت است و بر سایر عوامل نیز تأثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش ویژگی های شخصیتی والدین با میانجیگری رضایت زناشویی در پیش بینی سبک های فرزند پروری بود. روش: در این مطالعه که از نوع توصیفی و غیر آزمایشی بود، 85 نفر از مادران کودکان پیش دبستانی به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. متغیر های پژوهش توسط پرسشنامه پنج عاملی نئو، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه شیوه های فرزند پروری بامریند مورد سنجش قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر، استفاده کردیم. یافته ها: نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل مسیر حاکی از عدم برازش کلی مدل و الگو بود. نتیجه گیری: بر طبق یافته های پژوهش، ویژگی های شخصیت به طور غیر مستقیم و با میانجیگری رضایت زناشویی، قادر به پیش بینی سبک های فرزند پروری نمی باشند.