نام پژوهشگر: الهه صفخانی
الهه صفخانی حوریه صادری
عفونت دستگاه ادراری از بیماری¬ها¬ی شایع انسان¬ها بوده که تشخیص سریع و درمان به موقع آن بسیار مهم می¬باشد. آنالیز الگوی مقاومت آنتی¬بیوتیکی باکتری¬ها¬ی جدا¬شده از ادرار بیماران می¬تواند در انتخاب درمان آنتی¬بیوتیکی تجربی کمک کند. اطلاعات بیماران (شامل سن، جنس، نوع بستری و ایزوله¬ها¬ی بالینی) با کشت ادرار مثبت در بهار سال 1392 در بیمارستان پارس تهران مورد مطالعه قرار گرفت و توسط برنامه¬ی آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. الگوی حساسیت آنتی¬بیوتیکی ایزوله¬ها همچنین مورد آنالیز قرار گرفت. تعداد کل نمونه¬های ادرار کشت مثبت مورد بررسی 1259 مورد بود که بیشتر نمونه¬ها مربوط به جنس مونث بود (84/77%مونث). اشریشیا¬کلی شایع¬ترین ایزوله (20/50%) و بعد از آن استرپتوکوکوس گروه b (65/20%)، گونه¬ها¬ی مختلف کلبسیلا (8/8%)، گونه¬ها¬ی مختلف انتروکوکوس (70/7%) و استافیلوکوکوس¬ها¬ی کوا¬گولاز منفی بجز ساپروفیتیکوس (21/4%) بودند. بیشترین میزا¬ن مقاومت آنتی¬بیوتیکی در میان تمامی ایزوله¬ها به تتراسایکلین، کوتریموکسازول و آمپی¬سیلین مشاهده شد (به ترتیب 64/81%، 03/57% و 64/55%). در مورد اشریشیا-کلی، بیشترین فراوانی مقاومت آنتی¬بیوتیکی به آمپی¬سیلین (90/79%) و بعد از آن کوتریموکسازول (54/61%) دیده شد. استرپتوکوکوس گروه b بیشترین فراوانی مقاومت آنتی¬بیوتیکی به تتراسایکلین (92/79 %) و به بقیه آنتی-بیوتیکها کمتر از 17% داشت. در مورد گونه¬ها¬ی مختلف کلبسیلا بیشترین مقاومت آنتی¬بیوتیکی به آمپی¬سیلین 5/93% و کوتریموکسازول 5/45%، برای انتروکوکوس بالاترین درصد فراوانی مقاومت آنتی¬بیوتیکی به کلیندامایسین (83/95%) و تتراسایکلین (58/89%) مشاهده گردید. در مورد استافیلوکوکوس¬ها¬ی کواگولاز منفی بیشترین میزان حساسیت آنتی¬بیوتیکی به ونکومایسین (04/98%)، ریفامپین (97/96%) و نیتروفورانتوئین (23/96%)دیده شد و همچنین بیشترین میزان مقاومت آنتی¬بیوتیکی نیز به کوتریموکسازول (49/58%) مشاهده گردید. از آنجا¬یی که بالاترین میزان فراوانی ایزوله ادراری جدا¬شده مربوط به اشریشیا¬کلی (20/50%) می¬باشد از این رو باید درمان تجربی انجام شده بر اسا¬س الگوی مقاومت آنتی¬بیوتیکی آن صورت گیرد. آمپی¬سیلین و کوتریموکسازول با داشتن میزان مقاومت آنتی¬بیوتیکی بالا در میا¬ن جدایه¬ها¬ی اشریشیا¬کلی گزینه¬ی مناسبی نمی-باشند و درمقابل نیتروفورانتوئین و کینولون¬ها گزینه¬ها¬ی مناسب درما¬نی به نظر می¬رسند.