نام پژوهشگر: زهرا زنگیشه ای

اثر تنش خشکی بر بیان ژن‏های کد‎کننده آنزیم‎های کلیدی مسیر بیوسنتز گلایسین‎بتائین در آرابیدوپسیس
پایان نامه دانشگاه رازی - کرمانشاه - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی 1393
  زهرا زنگیشه ای   هومن سالاری

محلول‎های سازگاری یا اسموپروتکتنت‎ها، به‎عنوان تنظیم‎کننده‎های اسمزی غیرسمی در سیتوپلاسم شناخته می‎شوند. گلایسین‎بتائین از‎جمله این محلول‎هاست، که در بسیاری‎از گیاهان در پاسخ‎به اثرات سوء تنش‎های غیرزیستی تجمع می‎یابد. در‎برخی‎از گونه هایی‎که به عنوان انباشت‎کننده طبیعی گلایسین‎بتائین طبقه‎بندی می شوند، در شرایط تنش کولین طی یک مسیر دو مرحله‎ای ساده به گلایسین‎بتائین اکسید می‎شود. اس-آدنوزیل-ال‎متیونین: فسفواتانول‎آمین‎ان-متیل‎ترانسفراز (peamt) آنزیمی است که بیوسنتز فسفوکولین را کاتالیز می‎کند، که خود به‎عنوان پیش‎ساز فسفاتیدیل‎کولین و کولین بکار می‎رود. کولین نیز توسط آنزیم‎های کولین‎مونواکسیژناز (cmo) و بتائین‎آلدهیددهیدروژناز (badh) به گلایسین‎بتائین اکسید می شود. براساس اطلاعات موجود در پایگاه داده ژنوم آرابیدوپسیس تالیانا (تارنمای tair) تاکنون یک ژن به‎طور قطع (at3g18000 (atnmt1)) و دو ژن به‎صورت احتمالی ((at1g48600 (atnmt2 at1g73600 (atnmt3),) آنزیم¬های خانواده peamt، و ژن‎های احتمالی at4g29890 (atcmo-like)، at1g74920 (ataldh8) و at3g48170 (ataldh9) آنزیم‎های اکسنده کولین به گلایسین‎بتائین را در گیاه آرابیدوپسیس کد می‏کنند. بر¬اساس اطلاعات در¬دسترس، تاکنون گزارشی از چگونگی تغییر در بروز ژن¬های کد¬کننده این آنزیم‏ها بر‎اثر تنش‎های غیرزیستی درگیاه آرابیدوپسیس صورت نگرفته است. در مطالعه حاضر با بهره‎گیری از روش آنالیز نسبی بیان ژن‎ها به‎کمک qrt-pcr به ارزیابی تاثیر دو سطح تنش خشکی بر الگوی بیان این ژن‎ها در سه اندام برگ‎های درحال توسعه، برگ‏های توسعه یافته و ریشه پرداختیم. مقایسه نتایج آنالیزهای صورت گرفته با دو روش مبرا از تصحیح راندمان 2^-δδct و مبتنی‎بر تصحیح راندمان پافل نشان داد‎که کارایی این دو روش در ارزیابی الگوی بیان ژن‎های مورد مطالعه در شرایط این آزمایش یکسان و درمواردی مکمل یکدیگر است. سطح بیان ژن‎های مورد بررسی متاثر‎از تنش، شدت آن و نوع اندام ‎است. به‎نظر می رسد‎که بروز دو ژن atnmt2 و ataldh8 تحت‎ تاثیر این عوامل قرار نگرفته‎است. همچنین، ارزیابی‎ها نشان می‎دهد که الگوی بیان و تغییرات آن در دو ژن atnmt2 و ataldh8 با هم و atnmt1 و ataldh9 با هم مطابقت دارد.