تغییرات سریع و جابجایی گسترده جمعیتی ناشی از مدرنیزم، شهرها را با مشکلات عدیده ای مواجه نمود، که بافت های نابهنجار و سکونت غیر رسمی به خصوص در اطراف کلانشهرها مشاهده می شود، ولی این پدیده مختص کلانشهرها نیست و شهرهای میانی نیز در مدیریت خود با این مشکل مواجه هستند، در این میان شهر خوی با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، دارای بافت نابهنجار ناشی از اسکان غیر رسمی می باشد. مهمترین بخش از بافت مذکور به لحاظ وسعت و شدت، محله جمشیدآباد است که جمعیت زیادی از حاشیه نشین شهر خوی را به خود اختصاص می دهد، در مجموع این مناطق به دلایل مختلف، معمولاً دارای آسیب پذیری بالایی در برابر زلزله نسبت به سایر مناطق شهری هستند که هدف این پژوهش، بررسی و شناخت آسیب پذیری بافت محله جمشیدآباد شهر خوی از این منظر می باشد، داده های تحقیق از طریق پیمایش و میدانی و نیز منابع موجود در سازمانها بدست آمد. برای تحلیل داده ها از ترکیب روشهای توصیفی و تحلیلی در داخل تحلیل فضایی سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) و شبکه عصبی مصنوعی بهره گرفته شده و نتایج پژوهش آسیب پذیری بیشتر بافتهای نابهنجار شهری را در مقابل زلزله نشان می دهد.