استئوآرتریت شایع¬ترین اختلال مفصلی در انسان می¬باشد. بطوریکه در سن 75 سالگی 80 درصد از مردم به آن مبتلا هستند. این بیماری بیشتر در افراد مسن دیده می¬شود و با افزایش امید به زندگی در کشورهای در حال توسعه تا سال 2020،71¬ درصد جمعیت این جوامع را افراد بالای 65 سال تشکیل می¬دهند. پس استئوآرتریت تأثیرات منفی بر این جوامع خواهد داشت (لورنس ، 1998). مواد و روش: امروزه استئوآرتریت را تنها یک بیماری دژنراتیو نمی¬دانند بلکه آنرا ناشی از یک پدیده فعال بیومکانیکی، بیوشیمیایی¬ و سلولی تلقی می¬کنند. تولید سیتوکین¬های التهابی مانند نیتریت اکساید، پروستاگلندین ایی- تو، تی ان اف- آلفا و آی ال-¬ وان بتا توسط کندروسیت¬ها وماکروفاژهای سینوویال باعث تحریک شدن کندروسیت¬ها و تولید متالوپروتئینازها مانند کلاژناز و درد شده و موجب تخریب غضروف مفصلی می¬شوند (لورنس، 1998). در این¬ مطالعه¬¬ برای ارزیابی اثرات ضد التهابی گیاه سنجد برروی بیومارکرهایی که درجریان بیماری¬های استئوآرتریت مهم هستند از سلولهای مونوسیت/¬ماکروفاژ و سلولهای کندروسیت به عنوان مدلی شبیه به سلول¬های مبتلا به استئوآرتریت ایجاد شده در موش توسط کلاژن نوع ii (cia ii) استفاده گردید. یافته¬ها: بدین منظور ابتدا عصاره گیاه سنجد (.elaeagnus angustifolia l) از مرکز ذخایر ژنتیک ایران تهیه گردید. موش¬های سالم از مرکز انیستیتو پاستور ایران تهیه و نمونه برداری از بافتهای مورد نظر برای بررسی بیان ژن سایتوکینهای پیش التهابی انجام گردید. سپس سلولهای مورد مطالعه در شرایط مطلوب نگهداری و کشت داده شد. در بررسی محیط کشتها، با استفاده از دستگاه هموسایتومتر سلولها شمارش وتوانایی زنده¬مانی (viability) آنها با روش تریپان¬بلو ارزیابی شد. پس از تکثیر سلولی وتعیین ld50و lc50 ، lps به منظور تیمار تزریق گردید. سپس مراحل جداسازی rna و تولیدcdna توسط rt-pcr دو مرحله¬ای و در نهایتreal-time pcr به منظور بیان ژن¬های پیش التهابی سایتوکین¬ها، انجام شد. اهداف و نتیجه¬گیری: درمان استئوآرتریت عبارتند از کاهش درد و تورم مفصل مبتلا و جلوگیری از پیشرفت تخریب غضروف مفصلی است. امروزه علیرغم استفاده روزافزون از طب آلتر¬ناتیو که گیاهان داروئی یکی از گروههای اصلی آن را تشکیل می¬دهند، اثر بخشی بسیاری از این داروها هنوز ثابت نشده و نیازمند مطالعات علمی کنترل شده در تائید یا رد تائید آنها در درمان می¬باشد.