در سال‏های اخیر استفاده از داروهای با منشاء گیاهی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. ماریتیغال نیز از گیاهان دارویی، مرتعی و خودرو دارای پتانسیل لازم جهت بهره برداری در مصارف گوناگون است که جایگاه مهمی در زراعت متابولیتی و صنایع دارویی پیدا کرده است. جمع‏آوری، حفظ، نگه‏داری و ارزیابی منابع‏ غنی ‏ژنتیکی در برنامه‏های اصلاحی از اهمیت ویژه‏ای برخوردار می‏باشد. در بررسی تنوع‏ژنتیکی استفاده از صفات مورفولوژیکی و نشانگرهای مولکولی از روش‏های متداول است، تعیین ارتباط بین نشانگرهای مولکولی و صفات ظاهری می‏تواند گامی موثر در گزینش باشد. مطالعات ژنتیکی و اصلاحی در ماریتیغال بسیار محدود است و تنها در برخی از کشورهای اروپایی مانند لهستان با استفاده از روش های کلاسیک اقدام به اصلاح ماریتیغال گردیده است. در این آزمایش به منظور بررسی تنوع‏ژنتیکی 61 نمونه تک‏بوته و 17 جمعیت ماریتیغال (مخلوط تک بوته ها) از خصوصیات مورفولوژیک و نشانگرهای مولکولی استفاده گردید. مواد گیاهی مورد مطالعه شامل نمونه‏های جمع آوری شده از مناطق مختلف استان کرمانشاه، به همراه یک نمونه زراعی از اصفهان و یک نمونه زراعی از کشور مجارستان بودند. در آزمایش زراعی 17 جمعیت ماریتیغال در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند.