قرآن کریم معجزه ای جاویدان، وفرجامی برتمامی سخنوری ها تا به قیامت خواهد بود. مسلمانان پارس زبان نیزبه منظور درک وفهم پیام های نورانی آن ، نیازمند ترجمه فارسی آن می باشند. درپی این نیاز، جستار حاضرنیز پیرامون نقد وبررسی ترجمه های فارسی قرآن کریم به نگاره درآمده است. این نوشتار، به نقد ترجمه عبارت های حصری سه جزء نخستین قرآن کریم همت گمارده است. دستاورد این پژوهش در دو فصل تنظیم شده است: فصل نخست به درآمدی برترجمه ومباحث ونظریه های آن، ونیز درآمدی بر بلاغت وابزار حصر سخن رفته است، وفصل دوم نیز محمل گاه جستاراصل واساس پژوهش یعنی نقد وبررسی وتطبیق ترجمه آقایان امامی ، بهرام پور، ومشکینی (علیه الرحمه) از عبارت های حصری سه جز نخستین قرآن کریم می باشد. گفتنی است این تحقیق با تکیه برروش کتابخانه ای واستقرایی ـ استنتاجی انجام شده است وبا استفاده ازتفاسیر معتبروادبی همچون «کشاف» زمخشری و«مجمع البیان» طبرسی، مفهوم آیه حصری، واکاوی وسپس آیات حصری مشابه آیه مورد بحث ارائه گردیده است. پس ازاین مراحل، ترجمه های منتخب ومعاصرآیات حصری مطرح ودرپایان برپایه داده های تفاسیر، ترجمه فارسی این آیات درسه ترجمه مذکور ودرچارچوب سه شیوه حصری: تقدیم وتاخیر، استثناء مسبوق به نفی ، وإنماوأنما بررسی ودر نهایت تطبیق ونقد وارزیابی شده اند. البته برای تمامی عبارت های حصری مورد مداقه، ترجمه ای صحیح وخالی ازاشکال ذکر شده است. ازنتایج این تحقیق آن است که حصر «نفی واستثناء» درقیاس با دو نوع حصری دیگر، درقرآن کریم پربسامدتراست. ونیز اینکه؛ درخلال نقد ترجمه های منتخب، دریافت شد که ترجمه ادات حصری «إنما» درمقایسه با دیگرادات حصر، رساتر وصحیح تر می باشد. ضمن اینکه ناکارآمدی ترجمه تحت لفظی درقالب ترجمه عبارت های حصری روشن وتبیین گردیده است.