سازمان های امروزی در محیطی پرتلاطم به رقابت مشغولند و برای پیشرفت و حتی بقای خود نیازمند تعیین نقاط قوت و ضعف داخلی، تهدیدها و فرصت های بیرونی جهت حصول اطمینان از نیل به اهداف اساسی خود می باشند. رتبه بندی شرکت ها در صورتی امکان تعیین نقاط قوت و ضعف داخلی، تهدیدها و فرصت های بیرونی را فراهم می کند که مبتنی بر ارزیابی جامعی از عملکرد شرکت ها باشد. ارزیابی جامع عملکرد شرکت ها باید به گونه ای باشد که تنها بر یک شاخص نظیر فروش یا درآمد تاکید نگردد و با لحاظ نمودن شاخص های موثر و عملکردی مناسب، نتایجی دارای قابلیت اتکا و اعتبار کافی حاصل گردد. بنابراین مسئله مهم، بکارگیری مدل رتبه بندی مناسب با لحاظ نمودن شاخص های موثرجهت رتبه بندی شرکت ها می باشد.