این پژوهش با هدف بررسی تناسب محتوای داستان های ایرانی با مهارتها و مولفه های تفکر فلسفی از نظر متیو لیپمن انجام شده است. با استفاده از روش تحلیل محتوا، مهارتها و مولفه های تفکر فلسفی ( 9 مهارت و 34مولفه ) در متن کتاب های داستانی بازیابی شدند. جامعه پژوهش کتاب های داستانی ایرانی بود که برای کودکان و نوجوانان گروه سنی "ج" در سالهای پس از جنگ یعنی 1368 تا 1390 تألیف و منتشر شده و در فهرست کتاب های مناسب شورای کتاب کودک قرار داشتند. کل جامعه پژوهش که شامل 60 عنوان کتاب داستانی در سه گونه ادبی ( داستان های واقع گرا ، داستان های فانتزی و داستان های برگرفته از ادبیات کهن ) است به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد . بر اساس نتایج پژوهش مولفه های " جست و جوی دلایل در موقعیتی مشخص" و " طرح پرسش پژوهشی" بیش از دیگر مولفه ها بازیابی شده و مولفه های " ارزیابی تعریف اصطلاحات " و " تشخیص مغالطه ها " در متن کتاب های داستانی مورد تحلیل مشاهده نشد. به کارگیری اکثر مولفه های تفکر فلسفی در این داستان ها در طول سال های پس از جنگ تا 1390سیر صعودی داشته است ؛ اما مولفه های "استفاده از قیاس منطقی" ، "کشف روابط گذشته، حال و آینده" ، "کشف روابط اجزا و جزء و کل"، "کشف مفهوم ضمنی سخن "، "تمایز بین معانی مختلف یک واژه" و "ارزیابی تعریف اصطلاحات" در طول این سال ها رشدی نداشته است .