گرافین، تک لایه ای ازاتم های کربن است که در یک شبکه ی شش گوشه ای قرار گرفته اند. به دلیل داشتن ساختار مسطح و سطح ویژه ی بالا، قابلیت تثبیت مواد گوناگون مانند داروها را دارند. گرافین عامل دار در زمینه های بیولوژیکی و پزشکی از جمله دارورسانی، ضد باکتری، تشخیص سرطان، مهندسی بافت و... کاربرد فراوانی دارد. آلوتروپ های کربن نظیر گرافین و نانولوله ها می توانند به عنوان سیستم های انتقال دارو مورد استفاده قرار گیرند. این مواد به راحتی می توانند از غشاء سلول عبور کرده و پس از ورود به سلول هدف، داروی مورد نظر را آزاد کنند. در این تحقیق ابتدا اکسید گرافیت به روش هامرز سنتز شد. اکسید گرافیت به دست آمده با شوک مکانیکی لایه برداری شد. نانوورقه های اکسید گرافین به وسیله طیف سنجی های مرئی-فرابنفش، تبدیل فوریه مادون قرمز و رامان مشخصه یابی گردید. پتانسیل بارگذاری داروی سیس پلاتین بر روی نانوورقه های اکسید گرافین با استفاده از آنالیز پلاسمای جفت شده ی القایی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که مولکول های داروی سیس پلاتین بر روی سطح اکسید گرافین بارگذاری شده است.