به منظور بررسی اثر مصرف کود سیلیسیوم بر میزان مقاومت به خوابیدگی بوته ژنوتیپ های بومی و اصلاح شده برنج، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در بهار 1392 در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان انجام شد. در این آزمایش سه سطح کود سیلیسیوم (صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) در کرت های اصلی و شش ژنوتیپ برنج (هاشمی، علی کاظمی، سنگ جو، لاین 831، 841 و 416 ) در کرت های فرعی قرار داده شدند. نتایج نشان داد که بین ارقام بومی و اصلاح شده برنج از صفت مقاومت فشاری و مقاومت به شکستگی میانگره تفاوت وجود داشت، همچنین تیمارکود سیلیسیوم نیز اثر متفاوتی بر ژنوتیپ ها داشت. افزایش مصرف سیلیسیوم سبب افزایش تعداد دسته جات آوندی، کاهش قطر و فاصله آوندها شد که هر سه ویژگی باعث کاهش حساسیت بوته به خوابیدگی شد. مصرف کود سیلیسیوم باعث افزایش مقاومت فشاری ساقه در فاصله 40 سانتی متری سطح خاک شد، در حالیکه بیشترین میزان مقاومت به شکستگی میانگره سوم و چهام در تیمار 100کیلوگرم در هکتارکود سیلیسیوم بدست آمد. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که بین محتوی سیلیسیوم گیاه با تعداد دسته جات آوندی(**410/0r=) قطر آوند (*296/0r=) و قطر متوسط میانگره سوم (**413/0r=)، قطر متوسط میانگره چهارم (*302/0r=)، ضخامت میانگره سوم (**525/0r=)، ضخامت میانگره چهارم (*236/0r=)، سطحمقطع میانگره سوم (**555/0r=)، سطح مقطع میانگره چهارم (**455/0r= )، مقاومت فشاری ساقه در فاصله 40 سانتی متری سطح خاک (**374/0r= ) همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت که صفات مطلوب جهت افزایش مقاومت گیاه برنج به خوابیدگی بوته هستند. براساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که صفت مقاومت فشاری ساقه در فاصله 40 سانتی متری سطح خاک و مقاومت به شکستگی میانگره ها جهت شناسایی ارقام مقاوم و حساس به خوابیدگی بوته در گیاه برنج قابل استفاده هستند. در این آزمایش افزایش مصرف کود سیلیسیوم سبب افزایش مقاومت فشاری ساقه در فاصله 40 سانتی متری سطح خاک شد و مقاومت به شکستگی میانگرها شد، که افزایش این دو صفت سبب افزایش مقاومت گیاه برنج به خوابیدگی بوته شد.