هدف : هدف از این تحقیق بررسی رابطه خودکارآمدی زنان در رانندگی واحساس تبعیض ازطریق رفتارهای تبعیض آمیز(خشونت پنهان عملی و کلامی)در رانندگی است.روش: : پژوهش حاضر ازنوع طرح همبستگی می باشد. متغیر پیش بین : احساس تبعیض و متغیر ملاک خودکارآمدی در زنان می باشد. متغیر کنترل ، سابق? رانندگی افراد که بیش از 2 سال سابقه داشته باشند و سن آنها بین 20 تا 50 سال. جامعه آماری تحقیق مورد نظر شامل کل رانندگان شهر رشت. نمونه گیری با استفاده از روش تصادفی ساده ،نمونه 283 نفر هم زنان هم مردان در حدود طیف سنی 20 تا 50 ساله از رانندگان شهر رشت که بیشتر از2 سال سابق? رانندگی دارند. از4 پرسشنامه ، پرسشنامه تبعیض جنسی (حکیم جوادی، 1392) احساس تبعیض محقق ساخته، (حکیم جوادی، 1392).پرسشنام? رفتارحین رانندگی (کلپ و اولسن، 2010) و پرسشنام? کفایت در رانندگی (کلارک و کروتی، 2007)استفاده شد. ازهمبستگی پیرسون برای بررسی رابط? بین متغیرها و تحلیل واریاس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است . همچنین برای پیش بینی متغیر ملاک از روی متغیر پیش بین از رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: با استفاده از روش تحلیل واریانس تفاوت معناداری بین پرخاشگری ،رفتار تبعیض آمیز جنسی و خودکارآمدی در رانندگی زنان وجود دارد. نتایج استفاده از آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین جنسیت آزمودنی ها و خودکارآمدی در رانندگی وجود دارد. همچنین بین رفتار حین رانندگی در موقعیت های دشوار و خودکارآمدی در رانندگی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج دیگر با استفاده از آزمون t تفاوت معناداری بین جنسیت و رفتار حین رانندگی و بین دو گروه سنی آزمودنیها (20-35 ، 35-50) و رفتار حین رانندگی آنها در موقعیت های دشوار و همچنین بین دو گروه سنی (20-35 ، 35-50) و خود کار آمدی در رانندگی مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده تبعیض جنسی، خودکارآمدی در رانندگی را تحت تاثیر قرار می دهد و ,به شکل بی مهارتی در رانندگی ظاهر می شود.تا جایی که امکان پذیر است باید تبعیض را در این حیطه به حداقل ممکن کاهش داد. کلید واژه: رانندگی ، تبعیض جنسیتی، خودکارآمدی