در این پروژه، در ابتدا پودرهای سیلیکون و سیلیکون کاربید با دانه بندی های مختلف انتخاب و با مقادیر گوناگونی در یک محیط غیر آبی مثل الکل پراکنده می شود. پس از اختلاط این پودرها، بایستی که با افزودن یک یا چند روانساز به میزان پایدار سازی مطلوبی از دوغاب دست یافت. سپس بررسی خواص رئولوژیکی مثل گرانروی، وزن لیتر، اندازه گیری های رسوب گذاری و همچنین پتانسیل زتا بر روی دوغاب صورت می گیرد. تأثیر اندازه ذرات، توزیع اندازه ذرات، شکل و مورفولوژی ذرات، غلظت حجمی ماده جامد، نسبت اختلاط sic/si بر رئولوژی دوغاب و خواص خام بدنه مورد ارزیابی قرار می گیرد. سپس دوغاب تهیه شده در قالب گچی ریخته گری خواهد شد. بدنه ی خام ریخته گری شده پس از خشک شدن، در یک کوره اتمسفر کنترل نیتریدی جهت انجام عمل نیتریده شدن قرار می گیرد، تا با واکنش نیتروژن با این بدنه ها کامپوزیت های دو جزیی sic/si3n4 حاصل شود. پس از طی این مراحل، ریزساختار قطعات کامپوزیتی به دست آمده با ریخته گری دوغابی، توسط میکروسکوب الکترونی روبشی (sem) مورد بررسی قرار می گیرد تا تأثیر خواص رئولوژیکی دوغاب و فرایند نیتریده کردن بر روی ریزساختار قطعات تولید شده آشکار شود. هم چنین جهت مشاهده فازهای تشکیل یافته از روش پراش پرتو x (xrd) استفاده می شود. با توجه به اینکه سیلیکون (si) پودر ارزان و در دسترسی است و نیز به دماهای نیتریدی واکنشی پایینی نیاز دارد، اما از سوی دیگر هیدرولیز si در محیط آبی یکی از مشکلات استفاده از پودرهای سیلیکون است که در این پروژه بررسی خواهد شد.