با بهره گیری از علم آمایش سرزمین می توان از پهنه های طبیعی استفاده بهینه و درخور نموده و برای مدت طولانی تری امیدوار به زندگی بر روی کره زمین بود. آمایش سرزمین مجموعه ای از دانش های گوناگون است که همه در یک راستا عمل می کنند تا درپایان با ارائه برنامه ای هماهنگ، بهترین و پایدارترین کاربری ها را برای سرزمین مشخص کنند. منطقه 1703 هکتاری شینه در شهرستان دلفان و استان لرستان، دارای ویژگی های خاص از جمله کوه های زیبا، جنگل ، آبشار و روستا هایی با بافت سنتی و عشایری است و به علت استفاده های نابجا و غیر اصولی از جنگل و مراتع در سال های اخیر با سرعت چشم گیری به سوی نابودی اراضی پیش می رود و نیاز به یک طرح آمایشی اصولی دارد. در این راستا ابتدا منابع اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی منطقه شناسایی گردید، سپس با استفاده از نرم افزار arcgis9.3 و بر اساس رهیافت سیستمی و با تلفیق و ترکیب لایه های اطلاعاتی موجود، واحدهای همگن زیست محیطی تعیین و شناسایی شدند. در ادامه با استخراج 119 واحد زیست محیطی و مقایسه خصوصیات آنها با مدل های ویژه اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی ارائه شده در پژوهش، توان و تنگناهای بالقوه منطقه برآورد شد و نسبت به اولویت بندی کاربری های مجاز برآوردی و ارائه کاربری های بهینه پیشنهادی در سطح منطقه اقدام گردید.