رضایت زناشویی یک ارزیابی کلی از وضعیت رابطه زناشویی فرد است که میتواند انعکاسی از میزان شادی افراد یا ترکیبی از خشنود بودن به واسطه بسیاری از عوامل باشد. ثبات هیجانی و الگوهای ارتباطی از جمله عواملی است که بر میزان رضایت زناشویی اثر می گذارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه این سه متغیر و تعیین میزان سهم ثبات هیجانی و الگوهای ارتباطی در پیش بینی رضایت زناشویی صورت گرفت. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زوجین 2 تا 2 سال شهرستان سمنان تشکیل دادند که 52 زوج به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس الگوهای ارتباطی و رضایت زناشویی و پرسشنامه شخصیت نئو بودند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد از میان متغیر های پیش بین، الگوی ارتباطی متقابل و ثبات هیجانی بیشترین سهم را در پیش بینی رضایت زناشویی داشتند. در مجموعه نتایج پژوهش حاکی از نقش الگوی ارتباطی سازنده زوجین در رضایت زناشویی است هم چنین ثبات هیجانی نیز می تواند رضایت زناشویی را تحت تأثیر قرار دهد.