چکیده : سقط جنین یکی از جرائمی است که جوامع پیوسته با آن درگیر بوده اند و به منظور مقابله با آن، از دیرباز مقررات خاصی برای جلوگیری از وقوع آن و نیز تعقیب و مجازات مرتکبان آن تدوین کرده اند. از مجموع مقررات کیفری ایران چنین برمی آید که هدف قانونگذار، نوعاً حمایت از حیات طفل است. در قانون مجازات اسلامی ایران اگر سقط جنین، شبه عمدی و یا خطای محض باشد مرتکب به پرداخت دیه محکوم می شود و در سقط جنین غیر عمدی ناشی از رانندگی، به حبس تعزیری و در صورت مطالبه دیه از طرف اولیای دم، ضامن دیه هم خواهد بود. مسأله سقط جنین در حقوق کیفری انگلستان موضوع دو رژیم حقوقی بوده است. از دوره حاکمیت حقوق ساکسون ها تا سال 1803 میلادی موضوع مزبور تابع نظریه پردازی روحانیون کلیسا و محاکم تحت نفوذ آنان و بعضاً رویه قضایی محاکم شاهی از آن تاریخ تا کنون با مداخله پارلمان این کشور تابع مقررات موضوعه می گردد. ادبیات حقوقی ناظر به مسأله در این کشور عمدتاً ناظر به توصیف مقررات مربوط به سقط درمانی و موارد جواز آن توسط پزشکان، بیمارستانها و مراکز درمانی می باشد و مقررات مربوط به سقط جنین جز به هنگام بحث در حقوق کیفری و یا در حاشیه مباحث سقط درمانی سهم چندانی در ادبیات حقوقی این کشور ندارد. کلید واژگان: سقط جنین، سقط جنایی، سقط درمانی، حقوق ایران، حقوق انگلستان