اسطوخودوس(lavandula angustifolia) گیاهی است با طبیعت گرم و طعم تند، متعلق به خانواده نعناعیان که در طب سنتی استفاده های فراوانی از آن شناخته شده است. تنش شوری یکی از تنشهای محیطی است که تاثیرات سوئی بر میزان رشد و تولید محصول گیاهان دارد. گیاه اسطوخودوس مقاومت بالایی به تنش شوری دارد و قادر به تحمل مقادیر مشخصی از شوری می باشد. در این پژوهش، با هدف شناسایی تاثیر شوری بر پارامترهای رشدی و برخی پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه اسطوخودوس و همچنین ترکیب اسانس گیاه اسطوخودوس آزمایشاتی گلدانی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار انجام گردید. سطوح شوری اعمال شده شامل غلظت های صفر(شاهد)، 50، 75، 100 و 150 میلی مولار سدیم کلرید (nacl) به مدت 5 هفته قرار گرفتند. وزن تر و خشک، نشت الکترولیت، محتوای نسبی آب، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، تغییرات فلورسانس کلروفیل، محتوای پرولین، محتوای کربوهیدرات ها، محتوای ترکیبات فنلی، مقادیر یون های سدیم و پتاسیم، فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها، میزان رزمارینیک اسید و همچنین میزان ترکیبات و درصد اسانس موجود در برگ اندازه گیری شد. در غلظت های بالای نمک محتوای نسبی آب، نشت الکترولیت، فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش و در مقابل محتوای ترکیبات فنلی، پرولین، میزان رنگیزه های فتوسنتزی و درصد اسانس در غلظت های خاصی کاهش یافت. در مجموع نتایج به دست آمده نشان می دهند که گیاه اسطوخودوس یک گیاه مقاوم به شوری است که در حضور مقادیر پائین نمک در خاک، رشد خوبی دارد. همچنین بسته به غلظت و زمان قرار گیری در معرض شوری، مکانیسم های متفاوتی را از خود نشان می دهد.