فسفر و سیلیس، عمده تری ناخالصی های سنگ آهن چادرملو هستند. صنعت فولاد جهت افزایش احیای مستقیم کوره های قوس الکتریکی نیاز به کنسانتره ای با حداقل محتوا (کمتر از 2 درصد) و نوسانات سیلیس دارد. وجود فسفر بیش از حد مجاز (بیش از 0.052درصد) در کنسانتره باعث کاهش قابلیت حرارتی و نقطه ذوب فولاد، افزایش شکنندگی و خوردگی آن می شود. در این تحقیق کاهش فسفر و سیلیس از طریق آزمایش های فلوتاسیون، ثقلی (نرمه گیری) و جدایش مغناطیسی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی جداکننده های مغناطیسی کارخانه نشان دادند که این جداکننده ها به دلیل حجم زیاد نرمه در بار ورودی، عملیات جدایش را به خوبی انجام نمی دهند. عملیات نرمه گیری با طراحی و ساخت دستگاه هیدروسپراتور نرمه گیر آزمایشگاهی انجام شد. نتایج به دست آمده از دستگاه مذکور، در مقایسه با هیدروسیکلون به منظور کاهش فسفر رضایت بخش بود. آزمایش های فلوتاسیون با تمرکز روی بازداشت کننده مدار (سیلیکات سدیم) به منظور کاهش سیلیس انجام شد. نتایج نشان دادند، بدون تغییر در پلیمریزاسیون سیلیکات سدیم امکان کاهش سیلیس با این بازداشت کننده در فلوتاسیون فسفرزدایی چادرملو وجود ندارد. پلیمریزاسیون سیلیکات سدیم ضمن اینکه باعث عدم جذب ذرات سیلیکات روی کوارتز می شوند، بار سطحی آن را تغییر می دهند.