در تهیه و تدوین این پایان نامه، به منظور ایجاد زمینه ای مناسب برای انتخاب کاراترین راهکارهای توانمندسازی اسکان غیررسمی کشور، همچنین جلوگیری از تکرار راهکارهای نامناسب آزمون شده، با استفاده از روش تحلیل تطبیقی متون به بررسی راهکارهای ساماندهی اسکان غیررسمی در کشورهای درحال توسعه می پردازیم. در کشورهای مورد مطالعه، راهکارهای ساماندهی از اولین مواجهه با اسکان غیررسمی تاکنون مورد بررسی قرار گرفته است. از این بررسی ها، چند عامل مشخص در موفقیت راهکارهای مورد استفاده استخراج شده است. برای ساماندهی اسکان غیررسمی ایران می بایست از راهکاری ترکیبی با توجه به عوامل استخراج شده استفاده کرد. از طرفی تحقق پذیری طرح و برنامه های توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی تا حد زیادی وابسته به برخوردهای مناسب و اعتمادساز از سوی نهادهای مدیریت شهری به همراه برنامه ریزی مناسب جهت بهسازی و نوسازی این سکونتگاه ها می باشد.